ตัวกรองผลการค้นหา
กกหู
หมายถึงน. บริเวณหลังใบหู.
ได้ยิน
หมายถึงก. รับรู้เสียงด้วยหู.
โสต,โสต-,โสต-
หมายถึง[โสด, โสตะ-] น. หู, ช่องหู. (ป.; ส. โศฺรตฺร).
ลิ้นตวัดถึงใบหู,ลิ้นตวัดถึงหู
หมายถึง(สำ) ว. ที่พูดจาตลบตะแลงเชื่อไม่ได้.
โศรตร
หมายถึง[โสฺรด] น. หู, ช่องหู. (ส. โศฺรตฺร; ป. โสต).
รนหาที่
หมายถึง(ปาก) ก. นิ่งอยู่ไม่ได้ ชอบหาเรื่องเดือดร้อนมาใส่ตน.
ตั้งแง่
หมายถึงก. ทำชั้นเชิง, ไม่ตรงไปตรงมา, คอยหาเรื่องจับผิด.
กะตุ๊ก,กะตูก
หมายถึงก. ร้องกระแทกเสียงที่ริมหูคนอื่นว่า “กะตุ๊ก” จนหูอื้อ เป็นการล้อกันเล่น เรียกว่า กะตูกที่หู.
แก้วหู
หมายถึงน. เยื่อในหูสำหรับรับเสียง.
ขวางหูขวางตา
หมายถึงก. รู้สึกรำคาญ, หมั่นไส้.
แสบแก้วหู,แสบหู
หมายถึงก. อาการที่รู้สึกระคายหูเพราะเสียงดังหรือเสียงแหลมเกินขนาด เช่น เสียงรถจักรยานยนต์ดังแสบแก้วหู เสียงร้องกรี๊ด ๆ ฟังแล้วแสบหู.
หูยาวตายาว
หมายถึงว. รอบรู้ทันเหตุการณ์, มองเห็นการณ์ไกล, หูกว้างตากว้าง ก็ว่า.