ตัวกรองผลการค้นหา
เขื่อง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ที่ซึ่งปลาช่อนปลาดุกอาศัยอยู่เวลาไข่.
วาล,วาล-
หมายถึง[วาน, วาละ-] น. หาง; ขนสัตว์, ขนหางสัตว์. (บางทีเขียน พาล). (ป., ส.).
ชำเลือง
หมายถึงก. ชายตาดู, ดูทางหางตา.
เงี่ยง
หมายถึงน. กระดูกแหลมของปลาบางชนิด เช่น ปลากระเบนมีเงี่ยงที่โคนหาง หรือปลาดุกมีเงี่ยงที่ครีบอก, แง่ของสิ่งของบางอย่าง มีรูปหยักตอนปลายเช่นเบ็ดหรือลูกศร.
งู
หมายถึงน. ปลางู. (ดู ปล้องอ้อย).
ขทิง
หมายถึง[ขะ-] (โบ) น. ปลากระทิง.
ขุดบ่อล่อปลา
หมายถึง(สำ) ก. ทำกลอุบายเพื่อให้ฝ่ายหนึ่งหลงเชื่อโดยหวังประโยชน์จากอีกฝ่ายหนึ่ง.
ตีปลาหน้าไซ
หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำให้กิจการของผู้อื่นซึ่งกำลังดำเนินไปด้วยดีกลับเสียไป.
พราหมณ์
หมายถึง[พฺราม] น. ชื่อปลาชนิดหนึ่ง เรียกว่า ปลาพราหมณ์. (พจน. ๒๔๙๓).
กุเลา
หมายถึงน. ปลากุเรา. (ดู กุเรา).
โฉมงาม
หมายถึงน. ปลาผมนาง. (ประพาสจันทบุรี).
ศิการ
หมายถึงก. หาเนื้อหาปลา. (บ.).