ตัวกรองผลการค้นหา
ทะลาย
หมายถึงน. ช่อผลของหมากมะพร้าวที่ออกเป็นกลุ่มรวมกัน เช่น ทะลายหมาก ทะลายมะพร้าว, อัน ก็เรียก, ลักษณนามเรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น หมากทะลายหนึ่ง มะพร้าว ๒ ทะลาย.
กะซี่
หมายถึงน. ผลหมากที่แกนไม่มีไส้ขาว, กะซี้ ก็ว่า เช่น กินหมากกะซี้ เป็นหนี้เขาจนตาย.
กะดก
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กาบ เช่น กะดกหมาก = กาบหมาก, ชาวพื้นเมืองเรียกว่า ดก.
แจะ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เคี้ยวหมากแจะ ๆ.
กาบเขียง
หมายถึงน. ส่วนที่หุ้มจั่นหมาก จั่นมะพร้าว.
ระแง้
หมายถึงน. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าวว่า ระแง้หมาก ระแง้ข้าว, ตะแง้ ก็ว่า.
โสกันต์
หมายถึง(ราชา) ก. โกนจุก (ใช้แก่พระองค์เจ้าขึ้นไป).
กระซวย
หมายถึง(ถิ่น) น. กรวย เช่น กระซวยหมากพลู.
ตกจั่น
หมายถึงก. ออกดอก (ใช้แก่หมากและมะพร้าว).
ตะแง้
หมายถึงน. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าว ว่า ตะแง้หมาก ตะแง้ข้าว, ระแง้ ก็เรียก.
แอ้ด,แอ้ด,แอ้ด ๆ
หมายถึงว. เรียกอาการที่หนักเต็มกำลังว่า หนักเต็มแอ้ด; เรียกอาการจุกจนพูดไม่ออกว่า จุกแอ้ด ๆ.
หมากยับ
หมายถึงน. หมากที่เก็บไว้ทั้งเปลือกเพื่อไว้กินได้นาน ๆ.