ตัวกรองผลการค้นหา
หัวขี้แต้
หมายถึงน. ดินที่แห้งแข็งเป็นตะปุ่มตะปํ่าอยู่ตามทุ่งนามักอูดขึ้นมาจากรอยกีบเท้าวัวเท้าควาย.
ขี่
หมายถึงก. นั่งเอาขาคร่อม, โดยปริยายหมายถึงนั่งไปในยานพาหนะ.
นิสีทน,นิสีทน-,นิสีทนะ
หมายถึง[นิสีทะนะ-] (แบบ) น. การนั่ง; ผ้ารองนั่งของภิกษุ. (ป.).
เลออาสน์
หมายถึง[-อาด] ก. นั่งเหนืออาสน์.
มหาภารตะ
หมายถึง[มะหาพาระตะ] น. ชื่อบทประพันธ์มหากาพย์เรื่องใหญ่เรื่องหนึ่งของอินเดีย, คู่กับ รามายณ คือ รามเกียรติ์. (ส.).
ศรุตะ
หมายถึง[สะรุตะ] ก. ได้ยิน, ได้ฟัง; มีชื่อเสียง, มีผู้รู้จัก. (ส.).
สวาคตะ
หมายถึง[สะหฺวาคะตะ] น. คำกล่าวต้อนรับ. (ป., ส.).
สริตะ
หมายถึง[สะริตะ] น. แม่นํ้า, ลำธาร. (ส.; ป. สริตา).
อภูตะ
หมายถึง[อะพูตะ] ว. ไม่มี, ไม่เกิดขึ้น, ไม่ปรากฏ. (ป., ส.).
ตะแหง่ว,ตะแหง่ว ๆ
หมายถึงว. รบเร้าออดอ้อนเรื่อยไปจนน่ารำคาญ.
นั่งทางใน
หมายถึงก. นั่งเข้าสมาธิเพื่อหยั่งรู้ด้วยพลังจิต.
รถส่วนบุคคล
หมายถึงน. รถยนต์นั่งที่เอกชนเป็นเจ้าของ.