ตัวกรองผลการค้นหา
พุ่งหลาว
หมายถึงก. พุ่งตัวพร้อมกับเหยียดแขนทั้ง ๒ ไปข้างหน้า.
มณฑล
หมายถึง[มนทน] น. วง เช่น สุริยมณฑล คือ วงรอบดวงอาทิตย์ จันทรมณฑล คือ วงรอบดวงจันทร์, บริเวณ เช่น มณฑลพิธี, เขตปกครองที่แบ่งออกเป็นส่วนใหญ่ ๆ; พระแท่นที่วงด้ายสายสิญจน์ เรียกว่า พระแท่นมณฑล. (ป., ส.).
ภุช,ภุช,ภุช-
หมายถึง[พุด, พุชะ-] น. แขน; งวงช้าง. (ป., ส.).
ทองต้นแขน
หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, พาหุรัด ก็ว่า.
สะบัก
หมายถึงน. กระดูกส่วนที่เป็นฐานรองรับต้นแขน อยู่ถัดบ่าลงไปข้างหลัง ปลายด้านนอกเป็นที่หัวกระดูกต้นแขนเกาะยึด.
ติดตะกร้อ
หมายถึงก. บังคับตะกร้อให้ติดอยู่บนเข่าหรือแขนเป็นต้น.
แผ่หลา
หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่นอนเหยียดแขนขาเต็มที่.
คล้อง
หมายถึง[คฺล้อง] ก. เอาของที่มีลักษณะเป็นเส้น เป็นวงหรือเป็นบ่วง คาด เกี่ยว หรือสวมสิ่งใดสิ่งหนึ่งเข้า เช่น ผ้าคล้องคอ คล้องพวงมาลัย คล้องช้าง, เอาของที่เป็นวงหรือโค้งเกี่ยวหรือเกี่ยวกัน เช่น ลูกโซ่คล้องกัน คล้องแขน, รับกัน เช่น ชื่อคล้องกัน.
เสสรวง
หมายถึง[-สวง] ก. บน, บูชา, เซ่น, สรวงเส ก็ใช้.
พาหุรัด
หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, ทองต้นแขน ก็เรียก.
เท้าแขน
หมายถึงน. ตัวไม้สำหรับคํ้ายันของหนักเช่นกันสาดให้มีกำลังทรงตัวอยู่ได้; ส่วนของเก้าอี้สำหรับวางแขน. ว. เรียกอาการที่นั่งพับเพียบเอาแขนเท้าพื้นว่า นั่งเท้าแขน.
ฉัตร
หมายถึง[ฉัด] น. ไม้เล็ก ๆ ซึ่งจัดไว้ที่วงฆ้องระหว่างลูกฆ้อง.