ตัวกรองผลการค้นหา
เฉียบ
หมายถึงว. ยิ่งนัก, จัด, เช่น เย็นเฉียบ คมเฉียบ.
กินเพรา
หมายถึง[-เพฺรา] น. กินอาหารมื้อเย็น.
ตระจัก
หมายถึง[ตฺระ-] ว. ตระชัก, เย็น. (ข. ตรฺชาก่).
บัดแมล่ง
หมายถึง[-มะแล่ง] น. เวลาบ่ายเย็น.
แพรว
หมายถึงว. แวววาว, มีแสงวับ ๆ วาบ ๆ, ใช้ แพร้ว ก็ได้.
ฟ้าแลบ
หมายถึงน. แสงที่เกิดวาบขึ้นในท้องฟ้าลักษณะเป็นเส้นหรือแผ่น เกิดขึ้นเนื่องจากอิเล็กตรอนจำนวนมากเคลื่อนที่ผ่านอากาศเป็นเหตุให้เกิดความร้อนสูงมากจนปรากฏเป็นแสงสว่างวาบขึ้น.
เยียบ
หมายถึงก. อาการที่รู้สึกเย็นจับขั้วหัวใจเพราะหวาดกลัวเป็นต้น, มักใช้ควบกับคำ เย็น เป็น เย็นเยียบ หรือ เยียบเย็น เช่น เข้าไปในป่าช้ากลางคืนรู้สึกเย็นเยียบ.
พลาม
หมายถึง[พฺลาม] ว. อาการที่กินอาหารเช่นกล้วยและเคี้ยวปากกว้าง ๆ; แวบวาบ.
สายัณห์,สายาห์
หมายถึงน. เวลาเย็น. (ป. สายณฺห; ส. สายาหฺน).
ระยาบ
หมายถึงว. แสงวาบ ๆ, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ ระยับ เป็น ระยาบระยับ.
เลียง
หมายถึงว. เย็น เช่น นํ้าล้นเลียงเอมโอช. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).
แปลบ,แปลบ ๆ,แปล๊บ,แปล๊บ ๆ
หมายถึง[แปฺลบ] ว. ปลาบ, แวบ, วาบ, (ใช้แก่แสงสว่าง) เช่น ฟ้าแลบแปลบ; อาการที่รู้สึกเจ็บแวบแล่นเข้าไปในกาย, อาการที่รู้สึกวาบเข้าไปในหัวใจ, อาการที่สะดุ้งวับขึ้น.