ค้นเจอ 60 รายการ

ผ้าดำ

หมายถึงน. ผ้าด้ายชนิดย้อมมะเกลือ ใช้เป็นผ้านุ่งไว้ทุกข์.

ผ้าแถบ

หมายถึงน. ผ้าผืนยาว ๆ แคบ ๆ ใช้ห่มคาดหน้าอกต่างเสื้อ.

ผ้าใบกลอย

หมายถึงน. ผ้าขาวบางเนื้อแน่นละเอียด.

ผ้าป่าน

หมายถึงน. ผ้าที่ทอด้วยป่าน มีลักษณะบางโปร่ง เส้นแกร่ง.

ผ้าเพลาะ

หมายถึงน. ผ้า ๒ ผืนที่เย็บข้างต่อริมติดกันให้กว้างออก.

ผ้าโพกหัว

หมายถึงน. ผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัว.

ผ้าม่วง

หมายถึงน. ผ้าไหมสำหรับผู้ชายนุ่ง มีสีม่วงครามหรือม่วงชาดเป็นต้น.

ผ้ามัดหมี่

หมายถึงน. ผ้าชนิดหนึ่ง ทอโดยเอาเชือกมัดด้ายหรือไหมเป็นเปลาะ ๆ ตามลาย แล้วย้อมสี เมื่อทอแล้วจะได้ลวดลายตามที่มัดไว้, หมี่ ก็เรียก.

ผ้าอนามัย

หมายถึงน. ผ้าสำหรับซับระดู.

ผ้าแก้ว

หมายถึงน. ผ้าบางใสอย่างแก้ว เนื้อแข็ง ใช้ทำเครื่องแต่งกายหรือดอกไม้เป็นต้น.

ผ้าขนหนู

หมายถึงน. ผ้าที่มีลักษณะเป็นขนขด ใช้ห่มหรือเช็ดตัวเป็นต้น.

ผ้าขี้ริ้ว

หมายถึงน. ชื่องูทะเลชนิด Acrochordus granulatus ในวงศ์ Colubridae ตัวสีเทาลายเทาเข้มปนนํ้าเงิน นุ่มนิ่มเหมือนกองผ้าขี้ริ้ว อาศัยตามทะเลโคลนมากกว่าทะเลนํ้าใส ไม่มีพิษ.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ