ตัวกรองผลการค้นหา
นองเนือง
หมายถึงว. เนืองนอง.
นอน
หมายถึงก. เอนตัวลงกับพื้นหรือที่ใด ๆ, อาการที่สัตว์เอนตัวลงกับพื้นเพื่อพักผ่อนเป็นต้นหรือยืนหลับอยู่กับที่, อาการที่ทำให้ของสูง ๆ ทอดลง เช่น เอาเสานอนลง, อาการที่พรรณไม้บางชนิด เช่น จามจุรี ผักกระเฉด ไมยราบ หลุบใบในเวลาใกล้จะสิ้นแสงตะวัน. ว. ลักษณะที่ตรงข้ามกับ ยืน หรือ ตั้ง เช่น แนวนอน แปนอน.
นอนกินบ้านกินเมือง
หมายถึง(สำ) ก. นอนตื่นสายด้วยความเกียจคร้าน (ใช้เป็นคำประชด).
นอนใจ
หมายถึงก. มั่นใจ, วางใจ, ไม่รีบร้อน.
นอนแบ็บ
หมายถึงก. นอนอย่างอ่อนเพลีย, นอนซม. (ดู แบ็บ).
นอนวัน
หมายถึงก. หมุนเร็วเที่ยงตรง (ใช้เรียกลูกข่างเป็นต้นที่หมุนเรียบอยู่กับที่).
นอนหลับทับสิทธิ์
หมายถึงก. ไม่ใช้สิทธิ์ที่ตนมีอยู่เมื่อถึงคราวจะใช้, ทับสิทธิ์ ก็ว่า.