ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้หน้า
หมายถึงน. หน้า (ใช้ในความหมั่นไส้ รังเกียจ หรือ ดูหมิ่น) เช่น เกลียดขี้หน้า ขายขี้หน้า.
โฉมหน้า
หมายถึงน. เค้าหน้า; เค้าที่คาดว่าจะเกิดในภายหน้า เช่น โฉมหน้าการเมืองยุคใหม่. ก. บ่ายหน้า.
ชักแป้งผัดหน้า
หมายถึงน. ท่าละครท่าหนึ่ง.
ชักหน้า
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าผสมแป้งมัน ละลายกับนํ้าเชื่อม ใส่ถ้วยตะไลนึ่ง เมื่อสุกหน้าจะบุ๋ม, ขนมนํ้าดอกไม้ ก็เรียก.
ซื้อหน้า
หมายถึงก. เสนอหน้า, สำแดงตัวออกมาให้เห็น, เช่น ครั้นตอบพี่มึงถึงแต้ม อีแสนแนมซื้อหน้าเข้ามาสู้. (ไกรทอง); กู้หน้า เช่น ยอมเสียเงินเพื่อซื้อหน้า.
ด้านหน้า
หมายถึงก. ดื้อเข้าไปหาโดยไม่รู้สึกอาย.
ตากหน้า
หมายถึงก. สู้ทนอาย.
ตีหน้า
หมายถึงก. แกล้งทำสีหน้าให้ผิดจากใจจริง เช่น ตีหน้าเซ่อ.
ตีหลายหน้า
หมายถึง(สำ) ก. ตลบตะแลง, กลับกลอก.
ทำบุญเอาหน้า
หมายถึง(สำ) ก. ทำบุญเพื่ออวดผู้อื่น ไม่ใช่ทำด้วยใจบริสุทธิ์, มักพูดเข้าคู่กับ ภาวนากันตาย.
น้อยหน้า
หมายถึงก. ไม่เทียมหน้าเขา.
บากหน้า
หมายถึงก. ยอมเสียหน้าเข้าไปขอความช่วยเหลือด้วยความจำใจจำเป็น.