ตัวกรองผลการค้นหา
โถงเถง
หมายถึงว. สูงง่อนแง่น.
สูงเทียมเมฆ
หมายถึง(สำ) ว. สูงมาก.
โนน
หมายถึงน. เนิน, ที่สูง.
ป่าสูง
หมายถึงน. ป่าที่อยู่ในที่สูงขึ้นไป.
ระฟ้า
หมายถึงว. สูงมาก เช่น ตึกระฟ้า.
ลิบลิ่ว
หมายถึงว. ไกลหรือสูงสุดสายตา เช่น ไกลลิบลิ่ว สูงลิบลิ่ว.
อุตมภาพ
หมายถึงน. ภาวะอันสูงสุด, ความสูงสุด; ฐานะอันดี.
รู้จักที่ต่ำที่สูง
หมายถึงก. รู้จักเคารพบุคคลและสถานที่ตามควรแก่ฐานะ เช่น เด็กพวกนั้นไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไปนั่งในที่ที่จัดไว้สำหรับผู้ใหญ่.
สูงเสียดฟ้า
หมายถึง(สำ) ว. สูงมากจนเสมือนว่าจดฟ้า.
บรรเจิด
หมายถึง[บัน-] ก. เชิดสูงขึ้น, สูงเด่น, เฉิดฉาย. ว. งาม.
ประเจิด
หมายถึงก. บรรเจิด, เชิดขึ้นสูง, สูงเด่น, เฉิดฉาย. ว. งาม.
กุหนุง
หมายถึง[-หฺนุง] น. เขาสูง. (ช.).