ตัวกรองผลการค้นหา
เสียหู
หมายถึงก. สูญเสียหูไป, โดยปริยายใช้ในความดูถูกดูหมิ่น เช่น เรื่องไร้สาระเช่นนี้ ฉันไม่ฟังให้เสียหูหรอก.
ขวางหูขวางตา
หมายถึงก. รู้สึกรำคาญ, หมั่นไส้.
กำจาย
หมายถึงก. กระจาย. (ข. ขฺจาย).
ระเลิง
หมายถึงก. โค่น. (ข. รํเลิง).
ตุ้มหู
หมายถึงน. เครื่องประดับหู, ต่างหู.
ทุกข,ทุกข-,ทุกข์
หมายถึง[ทุกขะ-, ทุก] น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ. (ป.; ส. ทุะข).
เอาใจดูหูใส่
หมายถึง(ปาก) ก. ใฝ่ใจ, ตั้งใจ.
กรรเจียก
หมายถึง[กัน-] น. เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว. (อิเหนา). [ข. ตฺรเจียก ว่าหู].
มาน
หมายถึงก. มี เช่น มานพระบัณฑูร. (ข.).
ลันโทม
หมายถึงก. น้อมลง, ก้มลง. (ข. ลํโทน).
กังวล
หมายถึงก. ห่วงใย, มีใจพะวงอยู่. (ข.).
ปิดหูปิดตา
หมายถึงก. ไม่ยอมรับรู้รับฟัง, ไม่ยอมให้รู้ให้เห็น.