ตัวกรองผลการค้นหา
คอย
หมายถึงน. หอสูงสำหรับดูเหตุการณ์ เรียกว่า หอคอย.
คอยที
หมายถึงก. รอโอกาส.
คอยล์
หมายถึงน. อุปกรณ์ไฟฟ้าชนิดหนึ่งซึ่งใช้ประกอบกับเครื่องยนต์ของรถยนต์ ทำหน้าที่แปลงไฟฟ้าแรงตํ่าจากแบตเตอรี่ให้เป็นไฟฟ้าแรงสูง เพื่อก่อให้เกิดประกายไฟฟ้าที่เขี้ยวหัวเทียน. (อ. ignition coil).
คอยเหตุ
หมายถึงก. ระวังเหตุการณ์.
คอรวง
หมายถึงน. ก้านช่อดอกหรือก้านรวงของข้าว.
คอระฆัง
หมายถึงน. ส่วนพระเจดีย์ตรงคอด ต่อองค์พระเจดีย์ (ที่เรียกระฆัง) กับบัลลังก์.
คอหนัง
หมายถึง(ปาก) น. นาวิกโยธินอเมริกัน.
คอหยัก ๆ สักแต่ว่าคน
หมายถึง(สำ) น. คนที่ประพฤติตัวไม่สมศักดิ์ศรีของความเป็นคน.
คอหอยพอก
หมายถึงน. คอพอก.
คอขาดบาดตาย
หมายถึงว. ร้ายแรงถึงอาจต้องสูญเสียชีวิตได้.
คอคอด
หมายถึงน. แผ่นดินที่กิ่วคอดและมีน้ำล้อมรอบอยู่ทั้ง ๒ ด้าน ตรงที่กิ่วคอดจะเชื่อมต่อระหว่างแผ่นดินใหญ่ ๒ แห่ง หรือเชื่อมต่อระหว่างแผ่นดินใหญ่กับแหลมให้ติดต่อถึงกันได้ เช่น คอคอดกระ.
คอซอง
หมายถึงน. ผ้าผูกคอแบบหนึ่ง ผูกใต้คอปกเสื้อกะลาสี; ซอกที่อยู่หัวเรือหรือท้ายเรือ.