ตัวกรองผลการค้นหา
ดอกลำโพง
หมายถึงน. เครื่องช่วยในการขยายเสียง รูปเหมือนดอกลำโพง, เรียกสั้น ๆ ว่า ลำโพง.
ดอกหมาก
หมายถึงน. ชื่อเกลื้อนชนิดหนึ่ง ขึ้นตามตัวตามหลังเป็นผื่นขาว ๆ; จั่นหมากที่บานแล้ว; ขนสร้อยคอไก่หรือตามตัวไก่ที่เป็นจุดขาว ๆ.
ดอกหิน
หมายถึงดู ไข่หิน ๒.
ดอก
หมายถึง(โบ) ก. ทำ เช่น ดอกขายหูขายตา ดอกบนำพารู้. (ลอ).
ดอกชนต้น
หมายถึงน. ดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นจนมีจำนวนเท่า ๆ กับเงินต้น, ต้นชนดอก ก็ว่า.
ดอกดิน
หมายถึงน. ชื่อพืชเบียนชนิด Aeginetia indica L. และชนิด A. pedunculata Wall. ในวงศ์ Orobanchaceae ลำต้นเป็นปุ่มปมเกาะเบียนรากหญ้า ดอกสีม่วงดำ อยู่พ้นพื้นดินขึ้นมา ใช้ทำขนม.
ดอกไม้จีบ
หมายถึงน. เรียกลายแถบเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่จัดเป็นดอกเล็ก ๆ สำหรับประดับที่รังดุมคอพับของเสื้อสากลเบื้องซ้ายแทนเครื่องราชอิสริยาภรณ์, ภาษาปากใช้ว่า ดอกจอก.
ดอกไม้ไทร
หมายถึงน. ชื่อเพลงปี่พาทย์ทำนองหนึ่ง.
ดอกลำดวน
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีเคล้านํ้าตาลกับนํ้ามัน ปั้นเป็นดอก ๓ กลีบอย่างดอกลำดวน แล้วอบหรือผิง.
ดอกกะทือ
หมายถึงใช้เป็นคำด่าผู้หญิง.
ดอกก้าน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกะแท่ง. (ดู กะแท่ง).
ดอกข้าวใหม่
หมายถึงดู ชมนาด.