ตัวกรองผลการค้นหา
หางกะลวย
หมายถึงน. ขนหางไก่ตัวผู้ที่ยื่นยาวกว่าเพื่อน.
กอบโกย
หมายถึงก. ขนเอาไปเป็นจำนวนมาก, รวบเอาไปเป็นจำนวนมาก.
แฟง
หมายถึงน. ชื่อฟักพันธุ์หนึ่ง ผลเล็ก ผิวบางมีขน.
วาลธิ
หมายถึง[วาละ-] น. หาง, ขนหาง. (ป.).
ขนพองสยองเกล้า
หมายถึงน. ขนและผมตั้งชันขึ้นเพราะรู้สึกสยดสยองมากเป็นต้น.
กิ๋ว
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ขนที่ขึ้นบนไฝดำ, ขนเพชร.
โรมัญจะ
หมายถึงว. ขนลุก, ขนชัน. (ป.; ส. โรมาญฺจ).
ขนพอง
หมายถึงน. ขนตั้งชันฟูขึ้น เกิดจากความตกใจหรือความกลัวเป็นต้น.
ขนลุก
หมายถึงน. ขนตั้งชันขึ้นเพราะอากาศเย็นเยือก ความตกใจ หรือความเสียวซ่าน เป็นต้น.
กำมะหยี่
หมายถึง[-หฺยี่] น. ผ้าชนิดหนึ่ง มีขนด้านเดียวอ่อนนุ่ม เป็นมัน.
แด่น
หมายถึงว. มีขนด่างเป็นดวงที่หน้าของสัตว์บางชนิด เช่น ม้า หมา.
วิโลม
หมายถึงว. ย้อนขน, ทวนกลับ, ผิดธรรมดา. (ป., ส.).