ตัวกรองผลการค้นหา
สะท้อนใจ
หมายถึงก. อาการที่หายใจแรงขึ้น ๆ ลง ๆ เพราะอารมณ์สะเทือนใจเป็นต้น.
สาแก่ใจ
หมายถึงว. หนำใจ, สะใจ, (มักใช้ในความประชดหรือแดกดัน) เช่น บอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับเขา โดนเขาด่ามา สาแก่ใจไหมล่ะ วันนี้เงินเดือนออก ต้องจ่ายให้สาแก่ใจ.
สำราญใจ
หมายถึงก. สบายใจ.
สิ้นใจ
หมายถึงก. ขาดใจ, ตาย, เช่น เขาพึ่งสิ้นใจเมื่อเที่ยงนี้เอง, สิ้นลม หมดลม หรือ หมดอายุ ก็ว่า.
สินน้ำใจ
หมายถึงน. เงินหรือทรัพย์ที่ให้เป็นรางวัล.
สุดจิต,สุดใจ
หมายถึงว. ยอดรัก, อย่างยอด.
แสลงใจ
หมายถึงก. อาการที่รู้สึกกระทบกระเทือนใจเหมือนถูกของมีคมบาดหัวใจ เช่น พอเห็นคนรักเก่าเดินไปกับหญิงคนใหม่ ก็รู้สึกแสลงใจ.
เหลือใจ
หมายถึงว. สุดกำลัง, มาก, เช่น ลำบากเหลือใจ.
แหนงใจ
หมายถึงก. หมางใจ, ระแวงแคลงใจ.
อุ่นอกอุ่นใจ
หมายถึงว. มีความรู้สึกสบายอกสบายใจและมีความมั่นใจขึ้น เช่น อยู่ใกล้ ๆ ผู้ใหญ่รู้สึกอุ่นอกอุ่นใจ.
กินใจ
หมายถึงก. รู้สึกแหนงใจ, สะดุดใจ, กระทบใจ; ซาบซึ้งใจ.
ขอบใจ
หมายถึงคำกล่าวแสดงความรู้สึกพอใจในความดีที่ผู้อื่นได้มีต่อตน (เป็นคำที่ผู้ใหญ่ใช้แก่ผู้น้อย).