ตัวกรองผลการค้นหา
เกลี้ยง
หมายถึง[เกฺลี้ยง] ว. เรียบ ๆ ไม่ขรุขระหรือไม่มีลวดลาย; หมดไม่มีเหลือไม่มีอะไรติดอยู่ เช่น หมดเกลี้ยงกินเสียเกลี้ยง.
เกลี่ยวดำ
หมายถึง[เกฺลี่ยว-] น. โรคเปลี่ยวดำ.
เกลียวหวาน
หมายถึงน. เกลียวของนอตเป็นต้นที่ชำรุดไม่กินเกลียวกัน.
เกลือก
หมายถึง[เกฺลือก] ก. กลิ้งหรือเสือกตัวไปมา เช่น เกลือกตม เกลือกฝุ่น, เอาสิ่งใดสิ่งหนึ่งทำเช่นนั้นเพื่อให้สิ่งอื่นติด เช่น เอาขนมเกลือกงา.
เกลือกกลั้ว
หมายถึงก. คบหาสมาคม, คลุกคลี, เช่น เกลือกกลั้วกับคนพาล; ทำให้มัวหมอง, ทำให้มีมลทิน, เช่น ไม่มีอะไรมาเกลือกกลั้ว.
เกลือด่าง
หมายถึงน. เกลือเบสิก.
เกลือด่างคลี
หมายถึงน. ชื่อเกลือชนิดหนึ่งในตำรายาไทย.
เกลือเบสิก
หมายถึง(เคมี) น. เกลือที่เกิดขึ้นโดยอนุมูลกรดเข้าไปแทนที่หมู่ไฮดรอกซิล (OH) ซึ่งมีอยู่ในโมเลกุลของเบสไม่หมด เช่น เลดไฮดรอกซีคลอไรด์ [Pb(OH)Cl], เกลือด่าง ก็ว่า. (อ. basic salt).
เกไล
หมายถึง(โบ) น. ลักษณะนุ่งผ้าแบบหนึ่งสำหรับขี่ช้างเช่นช้างนํ้ามัน. (ตำราขี่ช้าง).
เกศพ,เกศวะ
หมายถึง[-สบ, เกสะวะ] ว. ผู้มีผมงาม, ใช้เป็นนามของพระนารายณ์หรือพระกฤษณะซึ่งเป็นอวตารปางหนึ่งของพระนารายณ์. (ส.).
เกษตรกร
หมายถึง[กะเสดตฺระกอน] น. ผู้ทำเกษตรกรรม. (ส.).
เกษตรและสหกรณ์
หมายถึงน. ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการเกษตร การเศรษฐกิจการเกษตร การปฏิรูปที่ดินเพื่อการเกษตร การชลประทาน การประมง การปศุสัตว์ การป่าไม้ การพัฒนาที่ดิน และการสหกรณ์.