ค้นเจอ 991 รายการ

กาลี

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของพระอุมา ชายาพระอิศวร เรียกว่า เจ้าแม่กาลี, ปรกติสร้างรูปเป็นหญิงผิวดำ (ส. กาลี ว่า หญิงดำ), และว่ามีอำนาจเสมือน กาล (เวลา) ที่ไม่มีผู้ใดเอาชนะได้. (ส.).

กาว

หมายถึงน. ของเหนียวที่เคี่ยวมาจากเอ็น หนัง กีบสัตว์ เป็นต้น สำหรับใช้ติดหรือผนึกสิ่งของ.

กาววาว

หมายถึงว. แวววาว, ฉูดฉาด, บาดตา, (ใช้แก่สี).

กาแวน

หมายถึงน. ชื่อนกชนิด Crypsirina temia ในวงศ์ Corvidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับกา รูปร่างคล้ายนกแซงแซวแต่ปลายหางกว้างกว่า, กระแวน ก็เรียก.

กาสะ

หมายถึง(ราชา) น. การไอ, ใช้ว่า พระกาสะ. (ป., ส.).

กาสา

หมายถึงน. แร่ชนิดหนึ่งมีสีเขียว.

กาหลง

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Bauhinia acuminata L. ในวงศ์ Leguminosae ปลายใบหยักเว้าลึก ดอกใหญ่ สีขาว ออกเป็นช่อสั้นตามง่ามใบ.

กาไหล่

หมายถึงก. กะไหล่.

กิจการ

หมายถึงน. การงานที่ประกอบ, ธุระ.

เกาบิน

หมายถึงน. ผ้าปิดของลับ. (ส. เกาปิน; ป. โกปิน).

เกาลัดจีน

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Castanea mollissima Blume ในวงศ์ Fagaceae ขอบใบจักแหลม ดอกเล็ก สีน้ำตาลอ่อน เปลือกหุ้มผลหนามีหนามแหลม เมื่อแก่จะปริแยกออกจากกัน เมล็ดเกลี้ยง เปลือกแข็ง สีนํ้าตาลแกมแดง เนื้อในสีขาว กินได้.

เกาเหลา

หมายถึง[-เหฺลา] น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด. (จ.).

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ