ผลการค้นหา

คำไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 137 รายการ

ให้หน้า

หมายถึงก. แสดงท่าทีให้ผู้ที่รู้กันทำตามความประสงค์ด้วยการพยักหน้า ขยิบตา บุ้ยปาก เป็นต้น เช่น ชูชกกล่าวหาพระเวสสันดรว่า ให้หน้าให้สองกุมารหนีไปเสียทั้งที่ยกให้ตนแล้ว.
 พจนานุกรมไทย

กรอบหน้า

หมายถึงน. เครื่องประดับขอบหน้าผากเป็นรูปกระจังเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ขี้หน้า

หมายถึงน. หน้า (ใช้ในความหมั่นไส้ รังเกียจ หรือ ดูหมิ่น) เช่น เกลียดขี้หน้า ขายขี้หน้า.
 พจนานุกรมไทย

คาน้า

หมายถึงดู คะน้า.
 พจนานุกรมไทย

โฉมหน้า

หมายถึงน. เค้าหน้า; เค้าที่คาดว่าจะเกิดในภายหน้า เช่น โฉมหน้าการเมืองยุคใหม่. ก. บ่ายหน้า.
 พจนานุกรมไทย

ชักแป้งผัดหน้า

หมายถึงน. ท่าละครท่าหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

ชักหน้า

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าผสมแป้งมัน ละลายกับนํ้าเชื่อม ใส่ถ้วยตะไลนึ่ง เมื่อสุกหน้าจะบุ๋ม, ขนมนํ้าดอกไม้ ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ซื้อหน้า

หมายถึงก. เสนอหน้า, สำแดงตัวออกมาให้เห็น, เช่น ครั้นตอบพี่มึงถึงแต้ม อีแสนแนมซื้อหน้าเข้ามาสู้. (ไกรทอง); กู้หน้า เช่น ยอมเสียเงินเพื่อซื้อหน้า.
 พจนานุกรมไทย

ด้านหน้า

หมายถึงก. ดื้อเข้าไปหาโดยไม่รู้สึกอาย.
 พจนานุกรมไทย

ตากหน้า

หมายถึงก. สู้ทนอาย.
 พจนานุกรมไทย

ตีหน้า

หมายถึงก. แกล้งทำสีหน้าให้ผิดจากใจจริง เช่น ตีหน้าเซ่อ.
 พจนานุกรมไทย

ตีหลายหน้า

หมายถึง(สำ) ก. ตลบตะแลง, กลับกลอก.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด