ตัวกรองผลการค้นหา
ปิ่นตอ
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิดหนึ่งในสกุล Commelina วงศ์ Commelinaceae ใช้ทำยาได้, หญ้าปีนตอ ก็เรียก.
โหระพา
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Ocimum basilicum L. ในวงศ์ Labiatae ใบมีกลิ่นฉุน กินได้.
หญ้าเกล็ดหอย
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Hydrocotyle sibthorpioides Lam. ในวงศ์ Umbelliferae ใบกลม ๆ คล้ายเกล็ดหอย.
เบี้ย
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Portulaca oleracea L. ในวงศ์ Portulacaceae ใช้เป็นผักได้, ผักเบี้ย หรือ ผักเบี้ยใหญ่ ก็เรียก.
รักเร่
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Dahlia indica Cad. ในวงศ์ Compositae ดอกใหญ่ มีสีต่าง ๆ.
พญามุตติ
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Grangea maderaspatana Poir. ในวงศ์ Compositae ใช้ทำยาได้. (พยาธิมุตติ).
ลูกเขยตายแม่ยายทำศพ
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Euphorbia cyathophora Murr. ในวงศ์ Euphorbiaceae ใช้ทำยาได้, ลูกเขยตายแม่ยายชักปรก ก็เรียก.
เทียนสัตตบุษย์
หมายถึงน. ชื่อเรียกผลแก่แห้งของไม้ล้มลุกชนิด Pimpinella anisum L. ในวงศ์ Umbelliferae ใช้เป็นเครื่องเทศ.
สะระแหน่
หมายถึง[-แหฺน่] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Mentha cordifolia Opiz ในวงศ์ Labiatae ใบมีกลิ่นฉุน กินได้.
เทียนตากบ
หมายถึงน. ชื่อเรียกผลแก่แห้งของไม้ล้มลุกชนิด Carum carvi L. ในวงศ์ Umbelliferae ใช้เป็นเครื่องเทศได้.
อังกาบ
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Barleria cristata L. ในวงศ์ Acanthaceae ลำต้นไม่มีหนาม ดอกสีม่วง.
พุทธรักษา
หมายถึง[พุดทะ-] น. ชื่อไม้ล้มลุกมีเหง้าหลายชนิดในสกุล Canna วงศ์ Cannaceae ขึ้นเป็นกอ ดอกสีต่าง ๆ.