ตัวกรองผลการค้นหา
หายกัน
หมายถึงก. ไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบกัน.
อ่อนปวกเปียก,อ่อนเปียก
หมายถึงว. หย่อนกำลังจนทำอะไรไม่ไหว; ไม่ขึงขัง.
ตะบันน้ำกิน
หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.
ยวบ
หมายถึงก. อาการที่ไหวจะยุบลง เช่น นอกชานยวบ.
สะเทิน
หมายถึงก. ไหว, โคลง, เช่น ช้างตัวนี้เดินไม่สะเทิน.
ขึ้นซัง
หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, นั่งซัง ก็ว่า.
มารหัวขน
หมายถึง[มาน-] (ปาก) น. ลูกที่อยู่ในท้องซึ่งยังไม่ปรากฏว่าใครเป็นพ่อ หรือไม่มีใครรับว่าเป็นพ่อ.
บุ่มบ่าม
หมายถึงว. ที่ขาดความยับยั้งไม่เกรงใจใคร.
ไผ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ส. ใคร.
นั่งซัง
หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, ขึ้นซัง ก็ว่า.
จับมือใครดมไม่ได้
หมายถึง(สำ) ก. หาตัวผู้กระทำผิดไม่ได้.
หนามแหลมไม่มีใครเสี้ยม
หมายถึง(สำ) น. คนที่มีปฏิภาณไหวพริบตามธรรมชาติโดยไม่ต้องมีใครสอน, มักใช้เข้าคู่กับ มะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง.