ตัวกรองผลการค้นหา
เครื่องกิน
หมายถึงน. (โบ) เครื่องสำหรับใส่ของกินเช่นเชี่ยนหมาก; ของขบเคี้ยว.
เครื่องแกง
หมายถึงน. สิ่งที่ใช้ในการปรุงแกง มีพริก กะปิ หอม กระเทียม เป็นต้น.
เครื่องควบแน่น
หมายถึงน. เครื่องมือที่ใช้สำหรับทำให้ไอแปรสภาพเป็นของเหลวโดยวิธีลดอุณหภูมิลง; (ไฟฟ้า) เครื่องอุปกรณ์ไฟฟ้าใช้สำหรับเก็บประจุไฟฟ้าไว้ได้เป็นปริมาณมากกว่าแผ่นตัวนำธรรมดาที่มีขนาดเท่ากัน, มักเรียกทับศัพท์ว่า คอนเดนเซอร์. (อ. condenser).
เครื่องดนตรี
หมายถึงน. เครื่องบรรเลงซึ่งมีเสียงดัง ทำให้รู้สึกเพลิดเพลิน หรือเกิดอารมณ์รัก โศก และรื่นเริงได้ตามทำนองเพลง.
เครื่องบูชา
หมายถึงน. สิ่งที่ใช้บูชาของไทย ใช้ของ ๔ อย่างเป็นสำคัญ คือ ข้าวตอก ดอกไม้ ธูป เทียน.
เครื่องปั้นดินเผา
หมายถึงน. เรียกภาชนะที่ปั้นด้วยดินแล้วนำไปเผาไฟว่า เครื่องปั้นดินเผา.
เครื่องสะดุ้ง
หมายถึง(โบ) น. นาคสะดุ้ง.
เครื่องสูง
หมายถึงน. ของสำหรับแสดงอิสริยยศหรือยศ เช่น ฉัตร พัดโบก จามร กลด.
เครื่องหมาย
หมายถึงน. สิ่งที่ทำขึ้นแสดงความหมายเพื่อจดจำหรือกำหนดรู้ เช่น เครื่องหมายดอกจัน.
เครื่องหมายการค้า
หมายถึง(กฎ) น. เครื่องหมายที่ใช้หรือจะใช้เป็นที่หมายหรือเกี่ยวข้องกับสินค้า เพื่อแสดงว่าสินค้าที่ใช้เครื่องหมายของเจ้าของเครื่องหมายการค้านั้นแตกต่างกับสินค้าที่ใช้เครื่องหมายการค้าของบุคคลอื่น.
เครื่องอังทราย
หมายถึง(วิทยา) น. อุปกรณ์ชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยถาดบรรจุทราย ใช้สำหรับส่งถ่ายความร้อนให้แก่สิ่งใดสิ่งหนึ่ง โดยวิธีตั้งสิ่งนั้นบนถาดทราย แล้วเผาก้นถาดให้ร้อนจัด. (อ. sand bath).
เครื่องกล
หมายถึงน. เครื่องมือที่ประกอบด้วยส่วนที่อยู่กับที่และส่วนที่เคลื่อนที่ได้ สามารถปรับเปลี่ยนและส่งถ่ายพลังงานกลไปยังจุดอื่นในรูปที่เป็นประโยชน์มากขึ้น เช่น รอก คาน ลิ่ม. (อ. machine).