ตัวกรองผลการค้นหา
อันตรา
หมายถึง[อันตะรา] นิ. ระหว่าง. (ป.).
อันเต,อันโต
หมายถึงคำใช้เป็นส่วนหน้าสมาส หมายความว่า ภายใน.
อันเตวาสิก
หมายถึงน. “ชนผู้อยู่ในภายใน” หมายถึง ศิษย์ที่อยู่ในปกครองหรือที่อาศัยอยู่กับอาจารย์ จะเป็นบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ก็ได้, คู่กับ อาจารย์. (ป.).
อันธ,อันธ-
หมายถึง[อันทะ-] ว. มืด, มืดมน, เช่น อันธกาล; โง่, ทึบ, เช่น อันธปัญญา; มองไม่เห็น, บอด, เช่น อันธจักษุ. (ป., ส.).
อันธพาล
หมายถึงน. คนเกะกะระราน. (ป.).
อันว่า
หมายถึงว. ใช้เป็นคำนำหน้านามที่เป็นประธานหรือใช้ขึ้นต้นข้อความต่าง ๆ เช่น อันว่าทรัพย์นั้น โดยนิตินัยได้แก่วัตถุมีรูปร่าง. (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๙๘ ฉบับเก่า), ใช้ว่า อัน ก็มี เช่น อันอายุความนั้น ถ้าไม่มีกฎหมายบัญญัติไว้เป็นอย่างอื่น ท่านให้มีกำหนดสิบปี. (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๖๔ ฉบับเก่า).
อันต,อันต-,อันต-,อันตะ
หมายถึง[อันตะ-] น. ลำไส้ใหญ่, ราชาศัพท์ว่า พระอันตะ. (ป.; ส. อนฺตฺร).
อันตรธาน
หมายถึง[อันตะระทาน, อันตฺระทาน] ก. สูญหายไป, ลับไป. (ป., ส.).
อันตรภาค
หมายถึง[-พาก] (สถิติ) น. ช่วงคะแนนหรือขอบเขตของคะแนนเป็นต้นในขั้นหนึ่ง ๆ ในตารางแจกแจงความถี่ เช่น อันตรภาคของคะแนนตั้งแต่ ๘๖-๑๐๐ เป็นอันดับ ๑.
อันเตบุระ,อันเตปุระ
หมายถึงน. ภายในราชสำนัก, ภายในวัง. (ป.; ส. อนฺตปุร).
อันเตบุริก,อันเตปุริก
หมายถึงน. ข้าราชการในราชสำนัก. (ป.).
อันเตบุริกา,อันเตปุริกา
หมายถึงน. นางในราชสำนัก. (ป.).