ตัวกรองผลการค้นหา
กรัง
หมายถึง[กฺรัง] ก. แห้ง เช่น เสบียงกรัง, แห้งติดแน่นอยู่ เช่น ขี้มูกขี้ตากรัง.
ลูกเกด
หมายถึงน. ลูกองุ่นแห้งชนิดหนึ่ง.
หมาเห่าใบตองแห้ง
หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบพูดเอะอะแสดงว่าเก่ง แต่ไม่กล้าจริง.
ทัคธ์
หมายถึงว. ไหม้, เกรียม, แห้ง. (ส.).
รังบวบ
หมายถึงน. ส่วนในของบวบที่แก่จนแห้ง.
เหือดแห้ง
หมายถึงก. ค่อยแห้งหายไป, แห้งเหือด ก็ว่า.
กุยเฮง
หมายถึงน. เสื้อแบบจีนชนิดหนึ่ง คอกลม ผ่าอกตลอด ติดกระดุม มีกระเป๋าด้านล่างข้างละกระเป๋า. (จ.).
ตัดหัวคั่วแห้ง
หมายถึง(สำ) ก. ฆ่าให้ตายเพื่อให้หายแค้น.
กรับ
หมายถึง[กฺรับ] (โบ) ก. แห้งติดอยู่เหมือนกาวติดชาม ว่า กรับแห้ง. (ปรัดเล).
ผึง
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เชือกขาดดังผึง; อาการที่เป็นไปอย่างรวดเร็วทันทีทันใด เช่น ขาดผึง ดีดผึง; ใช้ประกอบคำ แห้ง ว่า แห้งผึง หมายความว่า แห้งสนิท เช่น ปลักควายแห้งผึง.
แม่กระแชง
หมายถึงน. ปลาสลิดแห้งชนิดใหญ่.
เกรอะกรัง
หมายถึง[เกฺรอะกฺรัง] ว. หมักหมมแห้งติดอยู่.