ตัวกรองผลการค้นหา
จำหัน,จำหัน,จำหาย,จำหาย
หมายถึงน. หมวก, เทริด.
มหันต,มหันต-,มหันต์
หมายถึง[มะหันตะ-, มะหัน] ว. ใหญ่, มาก, เช่น โทษมหันต์. (เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์อื่น เป็น มห บ้าง มหา บ้าง เช่น มหัคฆภัณฑ์ คือ สิ่งของที่มีค่ามาก, มหาชน คือ ชนจำนวนมาก). (ป.).
มหันตโทษ
หมายถึง[มะหันตะโทด] น. โทษหนัก, คู่กับ ลหุโทษ = โทษเบา. (ป. มหนฺต + ส. โทษ).
หันตา
หมายถึงน. ผู้ฆ่า. (ป., ส.).
หันเห
หมายถึงก. เบนจากเดิม.
หันอากาศ
หมายถึงน. เรียกเครื่องหมายรูปสระดังนี้ ั ว่า ไม้หันอากาศ ใช้แทนเสียงสระอะในกรณีที่มีตัวสะกด เช่น ก ะ ด = กัด, หางกังหัน หรือ ไม้ผัด ก็เรียก.
หางกังหัน
หมายถึงน. เรียกเครื่องหมายรูปสระดังนี้ ั ว่า หางกังหัน ใช้แทนเสียงสระอะในกรณีที่มีตัวสะกด เช่น ก ะ ด = กัด, ไม้หันอากาศ หรือ ไม้ผัด ก็เรียก.
กังหันไอพ่น
หมายถึงน. เครื่องยนต์ซึ่งใช้กังหันขับเครื่องอัดอากาศ, เครื่องยนต์ไอพ่น ก็ว่า.
จังหัน
หมายถึงน. กังหัน.
โมหันธ์
หมายถึงน. ความมืดมนด้วยความหลง. (ป. โมห + อนฺธ).
หมูหัน
หมายถึงน. ลูกหมูผ่าเอาเครื่องในออก เสียบเหล็กหมุนย่างจนหนังสุกกรอบ.
หันข้าง
หมายถึงก. ผินด้านข้างให้เพราะงอนหรือไม่พอใจเป็นต้น.