ค้นเจอ 38 รายการ

หัก

หมายถึงก. พับงอ, พับงอหรือทำให้พับให้งอเพื่อให้ขาดหรือหลุดออกจากกัน; เอาออกจากจำนวนที่มีอยู่ เช่น หักจำนวนเงิน; ถูกตีอย่างแรงจนงงม่อยไป (ใช้แก่ไก่); เลี้ยวอย่างกะทันหัน เช่น หักหัวเรือ หักพวงมาลัย; เรียกแต้มลูกเต๋า ๓ ลูก ที่ขึ้นแต้ม ๑ ๒ ๓ ตามลำดับ ถือว่าเป็นแต้มเลวที่สุด.

หักใจ

หมายถึงก. ตัดใจไม่คิดในเหตุที่เกิดขึ้น, มักใช้กับเหตุการณ์ที่ทำให้เสียใจหรือสูญเสียเป็นต้น.

หักมุก

หมายถึงน. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งพัฒนามาจากลูกผสมระหว่างกล้วยป่ากับกล้วยตานี ผลเป็นเหลี่ยม นิยมทำให้สุกด้วยความร้อนก่อนกิน.

หักหน้า

หมายถึงก. ทำหรือพูดโดยเจตนาให้อีกฝ่ายหนึ่งได้อาย.

หักหลัง

หมายถึงก. ร่วมใจกันมาก่อนแล้วกลับทำร้ายให้ในภายหลัง.

กาหัก

หมายถึงน. นกเงือก. (พจน. ๒๔๙๓).

ดัชนีหักเห

หมายถึง(แสง) น. ดัชนีหักเหระหว่างตัวกลางคู่หนึ่งที่แสงผ่าน คือ อัตราส่วนระหว่างไซน์ของมุมตกกระทบของแสงในตัวกลางหนึ่งต่อไซน์ของมุมหักเหของแสงในอีกตัวกลางหนึ่ง, ดรรชนีหักเห ก็ใช้. (อ. refractive index).

หักด้ามพร้าด้วยเข่า

หมายถึง(สำ) ก. หักโหมเอาด้วยกำลัง, ใช้อำนาจบังคับเอา.

หักทองขวาง

หมายถึงน. วิธีปักไหมทอง หักเส้นไปตามขวางลาย ใช้ปักเครื่องสูง.

หักราคา

หมายถึงก. ตัดราคาให้ตํ่าลง เช่น พ่อค้าหักราคาข้าวเพราะมีความชื้นสูงและคุณภาพต่ำ.

หักร้างถางพง

หมายถึงก. ฟันป่าพงลงให้เตียน.

หักล้าง

หมายถึงก. ลบล้าง.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ