ตัวกรองผลการค้นหา
ทิพยมานุษ
หมายถึงน. ครึ่งเทพครึ่งมนุษย์. (ส.).
นามานุกรม
หมายถึง[-นุกฺรม] น. พจนานุกรมคำวิสามานยนาม.
นิมมานรดี
หมายถึง[นิมมานะระดี, นิมมานอระดี] น. ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๕ แห่งสวรรค์ ๖ ชั้น ได้แก่ จาตุมหาราชหรือจาตุมหาราชิกหรือจาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมมิตวสวัตดี, มีท้าวสุนิมมิตเป็นผู้ครอง, ในบทกลอนใช้ว่า นิมมานรดีต ก็มี เช่น ช่อชั้นนิมมานรดีต. (อิเหนา). (ป.; ส. นิรฺมาณ + รติ).
มาน
หมายถึงน. ความถือตัว; ใจ, ดวงใจ, เช่น ดวงมาน. (ป., ส.).
หมายถึง(ถิ่น) ก. ตั้งท้อง เช่น มานลูก ข้าวมาน.
มานัต
หมายถึงน. วินัยกรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุผู้ต้องอาบัติสังฆาทิเสสให้เป็นภิกษุที่นับเข้าในหมู่สงฆ์ได้ เช่น สวดมานัต. (ป. มานตฺต).
มานิต
หมายถึง[-นิด] ว. ผู้ที่คนนับถือ, ผู้ที่คนยกย่อง. (ป., ส.).
เลอมาน
หมายถึงว. เหนือจิตใจ, สุดใจ, จิตใจสูงสุด.
สมานสังวาส
หมายถึง[สะมานะ-] น. การอยู่ร่วมเสมอกัน (ใช้แก่พระสงฆ์ที่มีศีลเสมอกัน ทำอุโบสถหรือสังฆกรรมร่วมกันได้). (ป. สมานสํวาส).
สิกขมานา
หมายถึง(โบ) น. สามเณรีที่มีอายุครบ ๑๘ ปี ก่อนอุปสมบทเป็นภิกษุณีจะต้องรักษาสิกขาบท ๖ ประการ เป็นเวลา ๒ ปี. (ป.).
ตะแบงมาน
หมายถึงว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะเบ็งมาน ก็ว่า.
ธรรมานุสาร
หมายถึง[ทำมา-] น. ความถูกตามธรรม, ทางหรือวิธีแห่งความยุติธรรม, ความระลึกตามธรรม. (ส.; ป. ธมฺมานุสาร).