ตัวกรองผลการค้นหา
ปริจาริกา
หมายถึง[ปะ-] น. บริจาริกา. (ป.).
ปัจฉิมวาจา
หมายถึง[ปัดฉิมมะ-] น. วาจาครั้งสุดท้าย. (ป.).
ภิกษาจาร
หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ส.; ป. ภิกฺขาจาร).
มัญจกะ,มัญจา
หมายถึง[มันจะกะ, มันจา] น. เตียง, ที่นอน. (ป., ส. มญฺจ, มญฺจก).
มิจฉาจาร
หมายถึงน. การประพฤติผิด. (ป. มิจฺฉา + อาจาร).
มิจฉาวาจา
หมายถึงน. “การเจรจาถ้อยคำผิด” คือ ประพฤติวจีทุจริต. (ป.).
ยอดจาก
หมายถึงดู มังกร ๒.
วิจาร,วิจารณ,วิจารณ-,วิจารณ์
หมายถึง[วิจาน, วิจาระนะ-, วิจาน] ก. ให้คำตัดสินสิ่งที่เป็นศิลปกรรมหรือวรรณกรรมเป็นต้น โดยผู้มีความรู้ควรเชื่อถือได้ ว่ามีค่าความงามความไพเราะดีอย่างไร หรือมีข้อขาดตกบกพร่องอย่างไรบ้าง เช่น เขาวิจารณ์ว่า หนังสือเล่มนี้แสดงปัญหาสังคมในปัจจุบันได้ดีมากสมควรได้รับรางวัล, ติชม, มักใช้เต็มคำว่า วิพากษ์วิจารณ์ เช่น คนดูหนังวิพากษ์วิจารณ์ว่า หนังเรื่องนี้ดำเนินเรื่องช้าทำให้คนดูเบื่อ.
วิจารณญาณ
หมายถึง[วิจาระนะยาน] น. ปัญญาที่สามารถรู้หรือให้เหตุผลที่ถูกต้องได้.
สภาจาร
หมายถึงน. ขนบธรรมเนียมขององค์การหรือสถานที่ประชุม. (ส.).
หลังจาก
หมายถึงสัน. ภายหลัง.
หุตาจารย์
หมายถึงน. ผู้รู้ในการบูชา.