ตัวกรองผลการค้นหา
อภิสิต
หมายถึงก. รดแล้ว, ได้รับการอภิเษกแล้ว. (ป. อภิสิตฺต; ส. อภิสิกฺต).
อภิชน,อภิชน-
หมายถึง[อะพิชน, อะพิชะนะ-] น. ชนผู้สืบมาจากตระกูลสูง. (ป., ส.).
อภิชัย
หมายถึงน. ความชนะ; การปราบปราม. (ป., ส.).
อภิชาตบุตร
หมายถึงน. บุตรที่มีคุณสมบัติสูงกว่าบิดามารดา, อติชาตบุตร ก็ว่า. (ส. อภิชาตปุตฺร; ป. อภิชาตปุตฺต).
อภินัย
หมายถึงน. การแสดงละคร, การแสดงท่าทาง. (ป., ส.).
อภิบาล
หมายถึงก. บำรุงรักษา, ปกครอง. (ป., ส. อภิปาล).
อภิวันท์
หมายถึงก. กราบไหว้. (ส., ป.).
อภิเษกสมรส
หมายถึง(ราชา) ก. แต่งงาน.
อภิสัมโพธิญาณ
หมายถึง[อะพิสำโพทิยาน] น. ญาณคือความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า.
อภิวาทน์
หมายถึงน. การกราบไหว้. (ส., ป.).
อภินันท-
หมายถึงน. ความยินดียิ่ง, ความดีใจยิ่ง. (ป., ส.).
อภิชฌา
หมายถึง[อะพิดชา] น. ความโลภ, ความอยากได้. (ป.).