ตัวกรองผลการค้นหา
จี้
หมายถึงน. เครื่องประดับมีรูปเหลี่ยม กลม หรือรี มักทำด้วยทองคำประดับเพชรพลอยเป็นต้น มีห่วงที่กรอบสำหรับห้อยคอ.
หมายถึงก. เอานิ้วมือหรือสิ่งของจดหรือแหย่เข้าไป, เอามือแหย่ให้รู้ตัวหรือให้สะดุ้ง; ติดตามอย่างกระชั้นชิด เช่น วิ่งจี้หลังมา, ติดตามเร่งรัด เช่น จี้ให้ทำงาน; (ปาก) ใช้อาวุธขู่เข็ญบังคับให้ทำตาม.
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคนทา. (ดู คนทา).
จี่จู้
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. นกกางเขน. (ดู กางเขน).
จีแจ๊บ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. นกกางเขน. (ดู กางเขน).
จี๊ด
หมายถึงว. เล็ก, เล็กมาก.
จี่นายโม้
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จิ้งโกร่ง. (ดู จิ้งโกร่ง).
จีบพลู
หมายถึงก. ม้วนพลูที่ป้ายปูนไว้แล้วให้เป็นรูปกรวย แล้วพันด้วยใยฝ้าย.
จีพร
หมายถึง(โบ) น. จีวร.
จีวรการสมัย
หมายถึง(แบบ) น. คราวที่พระทำจีวร คือตัดเย็บอยู่. (ป.).
จีวรทานสมัย
หมายถึง(แบบ) น. สมัยถวายจีวรในจีวรกาล. (ป.).
จี
หมายถึงว. ตูม เช่น สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กลํ้า. (ทวาทศมาส), พายัพว่า จี๋.