ตัวกรองผลการค้นหา
โจรสลัด
หมายถึง[โจนสะหฺลัด] น. โจรที่ปล้นเรือในทะเล.
ป่าผลัดใบ
หมายถึงน. ป่าไม้ที่ผลัดใบหรือสลัดใบในบางฤดู.
ผลัดเปลี่ยน
หมายถึงก. ผลัดกันประจำหน้าที่ เช่น ผลัดเปลี่ยนเวรยาม.
พลัดพราก
หมายถึงก. จากไป, แยกออกจากกันไป.
ยำสลัด
หมายถึงน. ยำชนิดหนึ่งตามแบบตะวันตก ประกอบด้วยผักสดหลายชนิด เช่น ผักกาดหอม หอมหัวใหญ่ มะเขือเทศ แตงกวา เป็นหลัก และอาจมีเนื้อสัตว์หรือไข่ด้วย ราดด้วยน้ำปรุงรสที่เรียกว่า น้ำสลัด.
ระลัดได
หมายถึงก. ลัดนิ้วมือ.
เรียนลัด
หมายถึงก. เรียนตามหลักสูตรเร่งรัดเพื่อให้จบเร็วกว่าปรกติ.
ละลัด
หมายถึงน. แมลงวัน. (ช.).
ลัด
หมายถึงก. ผลิออก, แตกออก, (ใช้แก่ต้นไม้ที่เริ่มตั้งตัวผลิใบอ่อน) เช่น ต้นไม้ลัดใบ.
ลัดเลาะ
หมายถึงก. อาการที่เลียบทางไป เช่น เดินลัดเลาะไปตามตลิ่ง ขี่ม้าลัดเลาะไปตามชายป่า, หลบเลี่ยงเพื่อไม่ต้องเผชิญกับสิ่งกีดขวางหรืออันตราย เช่น เดินทางลัดเลาะหลบข้าศึก, เลาะลัด ก็ว่า.
เลาะลัด
หมายถึงก. อาการที่เลียบทางไป เช่น เดินเลาะลัดไปตามตลิ่ง ขี่ม้าเลาะลัดไปตามชายป่า, หลบเลี่ยงเพื่อไม่ต้องเผชิญกับสิ่งกีดขวางหรืออันตราย เช่น เดินทางเลาะลัดหลบข้าศึก, ลัดเลาะ ก็ว่า.
สลัด
หมายถึง[สะหฺลัด] น. ชื่อยำชนิดหนึ่งตามแบบชาวตะวันตก ประกอบด้วยผักสดหลายชนิด เช่น ผักกาดหอม หอมหัวใหญ่ มะเขือเทศ แตงกวา เป็นหลัก และอาจมีเนื้อสัตว์หรือไข่ด้วย ราดด้วยน้ำปรุงรสที่เรียกว่า น้ำสลัด สลัดมีหลายชนิด เช่น สลัดผัก สลัดเนื้อสัน สลัดแขก.