ตัวกรองผลการค้นหา
ท้องแบน
หมายถึงน. ชื่อเรือชนิดหนึ่งมีท้องแบน กินนํ้าตื้น สำหรับลำเลียงทหารหรืออาวุธยุทโธปกรณ์ขึ้นบก.
ท้องผุท้องพัง
หมายถึงว. เรียกท้องปลาทูเป็นต้นที่ไม่ค่อยสด เมื่อทอดแล้วมีลักษณะแตกโหว่.
ท้องพระคลัง
หมายถึงน. สถานที่เก็บพระราชทรัพย์หรือสิ่งของอันมีค่าอื่น ๆ ของพระมหากษัตริย์.
ท้องพระโรง
หมายถึงน. ห้องโถงใหญ่ในพระราชวังหรือในวังของพระราชโอรสพระราชธิดา.
ท้องเฟ้อ
หมายถึงว. อาการที่ลมในกระเพาะตีขึ้นเพราะอาหารไม่ย่อยและเป็นพิษ.
ท้องเสีย
หมายถึงว. อาการที่เกิดจากเครื่องย่อยอาหารไม่ทำหน้าที่ตามปรกติทำให้ถ่ายอุจจาระกะปริบกะปรอย.
ฝากท้อง
หมายถึง(ปาก) ก. อาศัยกินด้วย, ขอกินด้วย; ฝากครรภ์.
พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
หมายถึง(สำ) ก. พอมีกินมีใช้, พอเลี้ยงตัวได้.
พื้นท้อง
หมายถึงน. เนื้อตรงส่วนท้อง (โดยมากหมายถึงส่วนท้องของปลา).
มีท้องมีไส้
หมายถึง(ปาก) ก. มีท้อง.
ลงท้อง
หมายถึงก. ท้องเดิน.
ลูกติดท้อง
หมายถึงน. ลูกผัวเก่าที่ติดครรภ์มาก่อนจะได้กับผัวใหม่.