ตัวกรองผลการค้นหา
กัมป,กัมป-,กัมปน,กัมปน-
หมายถึง[กำปะ-, กำปะนะ-] น. การหวั่นไหว, แผ่นดินไหว. (ป., ส.).
อุปมาอุปไมย
หมายถึง[อุปะมาอุปะไม, อุบปะมาอุบปะไม] น. การเปรียบเทียบกัน.
ปวิช
หมายถึง[ปะวิด] น. ประวิช.
ปวิตร
หมายถึง[ปะวิด] น. บพิตร.
ยัฐิมธุกา
หมายถึง[ยัดถิมะทุกา] น. ชะเอมเครือ. (ป. ยฏฺิมธุกา).
สัมผัปลาป,สัมผัปลาปะ
หมายถึง[สำผับปะลาบ, -ปะลาปะ] น. คำพูดเพ้อเจ้อ. (ป. สมฺผปฺปลาป; ส. สมฺปฺรลาป).
ปริภัณฑ์
หมายถึง[ปะริพัน] น. บริภัณฑ์.
อากัมปนะ,อากัมปะ
หมายถึง[-กำปะ-] น. ความหวั่นไหว. (ส.).
อุปพัทธ์
หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] ก. เนื่อง, เนื่องกัน. ว. ที่เนื่องกัน. (ป., ส.).
อุปมาน
หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. การเปรียบเทียบสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน. (ป., ส.).
อุปพันธ์
หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. การติดต่อ, การร่วม; เยื่อใย, เครื่องผูกพัน. (ป., ส.).
มธุรพจน์
หมายถึงน. ถ้อยคำไพเราะ; ผู้มีถ้อยคำไพเราะ. (ส. มธุรวจน).