ตัวกรองผลการค้นหา
คอแลน
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Nephelium hypoleucum Kurz ในวงศ์ Sapindaceae ผลมีสีและรสคล้ายลิ้นจี่ แต่เล็กกว่า.
คอสอง
หมายถึงน. ส่วนของเรือนที่ต่อตั้งแต่หัวเสาสุดขึ้นไปอีกชั้นหนึ่งถึงจันทัน.
คอสะพาน
หมายถึงน. ส่วนของถนนที่ต่อกับเชิงสะพาน.
คอห่าน
หมายถึงน. ส่วนของโถส้วมตรงที่มีลักษณะคล้ายคอห่านสำหรับกักนํ้าเพื่อกันกลิ่นเป็นต้น.
คอแห้ง
หมายถึงว. อาการที่คอไม่ชุ่มจนผากด้วยอยากดื่มน้ำเพราะต้องออกเสียงมากหรือเพราะกระหายน้ำเนื่องจากเดินหรือวิ่งมาเป็นระยะเวลาอันยาวนาน.
คอแหลม
หมายถึงน. คอเสื้อที่ตัดแหลมตรงกลางคล้ายรูปตัว V, คอวี หรือ คอรูปตัววี ก็เรียก.
คอ
หมายถึงน. ส่วนของร่างกายที่ต่อศีรษะกับตัว, ราชาศัพท์ว่า พระศอ; ส่วนของภาชนะที่คอดอยู่ระหว่างตัวกับปาก เช่น คอหม้อ; เรียกส่วนลำต้นของพรรณไม้วงศ์ปาล์มที่อยู่ระหว่างใบล่างสุดกับยอด เช่น คอมะพร้าว คอตาล; โดยปริยายหมายความว่า ความมีใจชอบเสพสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอาจิณ เช่น คอเหล้า คอเบียร์ คอหนัง คอละคร
คอก
หมายถึงน. ที่ล้อมขังสัตว์บางชนิด เช่น วัว ควาย ม้า หมู, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คอกพยาน; (ถิ่น-พายัพ) คุก, เรือนจำ. ว. ลักษณะของแขนที่พิการเหยียดตรงไม่ได้ เรียกว่า แขนคอก.
คอขวด
หมายถึงน. ส่วนของถนน สะพาน หรือลำน้ำตอนที่แคบเข้า.
คอแข็ง
หมายถึงว. อาการที่นิ่งอั้นเพราะเถียงไม่ขึ้นเป็นต้น; ทนต่อรสอันเข้มหรือรุนแรงของเหล้าได้, ตรงข้ามกับ คออ่อน.
คอถ่วง
หมายถึงน. คอเสื้อที่ใช้ผ้าเฉลียงตัด ทำให้มีลักษณะจีบถ่วงเป็นชั้น ๆ.
คอบัว
หมายถึงน. ปกเสื้อแบบติดคอ ปลายปกมน