ตัวกรองผลการค้นหา
น้ำโบย
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. กระบวย. (ดู กระบวย ๑).
เปรา
หมายถึง[เปฺรา] (ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อปีนักษัตรของไทยเหนือ ตรงกับ ปีฉลู, คำเดียวกับ เป๊า.
ไผ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ส. ใคร.
มะเกี๋ยง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Cleistocalyx operculatus (Roxb.) Merr. et L.M. Perry var. paniala (Roxb.) P. Chantaranothai et J. Parn. ในวงศ์ Myrtaceae ผลสุกสีม่วงดำ กินได้.
มะแข่น
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Zanthoxylum budrunga Wall. ex Hook.f. ในวงศ์ Rutaceae มีลักษณะทั่วไปคล้ายกำจัดหรือมะข่วง [Z. rhetsa (Roxb.) DC.] ต่างกันที่ผลมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง ๓-๕ มิลลิเมตร มีกลิ่นฉุนจัด เมล็ดกลม สีนํ้าตาลเข้ม ใช้ผลแห้งเป็นเครื่องเทศหรือตำผสมเป็นเครื่องแกงเพื่อชูรส, พริกหอม ลูกระมาศ หรือ หมากมาศ ก็เรียก.
มะต้อง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระท้อน. (ดู กระท้อน ๑).
มีดยับ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) น. ว่านหางช้าง. [ดู หางช้าง (๑)].
ละแอน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระชาย. (ดู กระชาย).
ส้มชื่น
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ต้นเขยตาย. (ดู เขยตาย).
สักขี้ไก่
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกะเปียด. (ดู กะเปียด).
สำสา
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นก้ามปู. (ดู ก้ามปู).
สี
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีมะโรง.