ตัวกรองผลการค้นหา
หินฝนทอง
หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง.
พระอิฐพระปูน
หมายถึง(สำ) ว. นิ่งเฉย, วางเฉย ไม่เดือดร้อน, ไม่รู้สึกยินดียินร้าย.
อาภัพเหมือนปูน
หมายถึง(สำ) ทำดีแต่มักถูกมองข้ามไปหรือไม่มีใครมองเห็น คล้ายในการกินหมาก จะต้องมีหมาก พลู ปูน ๓ อย่างประกอบกัน แต่คนมักพูดว่า กินหมากกินพลู โดยมิได้พูดถึงปูนเลย จะพูดถึงบ้างก็เป็นไปในทางที่ไม่ดีว่า ปูนกัดปาก.
ขนมผสมน้ำยา
หมายถึง(สำ) ว. พอดีกัน จะว่าข้างไหนดีกว่ากันก็ไม่ได้.
บอระมาน
หมายถึง(โบ) น. กาว, แป้งเปียก.
โบกขรพรรษ
หมายถึง[-พัด] น. ฝนดุจนํ้าตกลงในใบบัว, ฝนชนิดนี้ กล่าวไว้ว่า ใครอยากจะให้เปียก ก็เปียก ถ้าไม่อยากให้เปียก ก็ไม่เปียก เหมือนนํ้าตกลงบนใบบัว. (ป. โปกฺขร ว่า ใบบัว + ส. วรฺษ ว่า ฝน).
เปีย
หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้งเป็นชั้น ๆ มีไส้ใน, ขนมเปียะ หรือ ขนมเปี๊ยะ ก็ว่า. (จ.).
แชงมา
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง.
คอเป็ด
น้ำเชื่อม
หมายถึงน. นํ้าตาลทรายผสมนํ้าตั้งไฟจนละลาย ใช้ใส่ขนม เช่นวุ้นนํ้าเชื่อม หรือใช้ผสมกับแป้งทำขนมชั้นหรือขนมนํ้าดอกไม้เป็นต้น.
เฉอะแฉะ
หมายถึงว. เปียกเลอะเทอะเปรอะเปื้อน.
ตม
หมายถึงน. ดินเปียกที่เหนียวกว่าเลน.