ค้นเจอ 1,059 รายการ

ขาทนียะ

หมายถึง[ขาทะ-] (แบบ) น. อาหารควรเคี้ยว, มักใช้เข้าคู่กับคำ โภชนียะ เป็น ขาทนียโภชนียะ หมายความว่า อาหารที่ควรเคี้ยวและอาหารที่ควรบริโภค. (ป.).

ขีระ

หมายถึง(แบบ) น. นํ้านม. (ป.).

คฤหปัตนี

หมายถึง[คะรึหะปัดตะนี] (แบบ) น. หญิงที่เป็นเจ้าบ้าน, ภรรยาของคฤหบดี, คหปตานี ก็ว่า. (ส. คฺฤหปตฺนี; ป. คหปตานี).

คัคนานต์

หมายถึง[คักคะนาน] (แบบ) น. ฟ้า. (ป., ส. คคน + อนฺต = สุดฟ้า).

คายก,คายก-

หมายถึง[-ยก, คายะกะ-] (แบบ) น. ผู้ร้องเพลง, ผู้ขับร้อง. (ป., ส.).

คุปติ

หมายถึง[คุบติ] (แบบ) น. การรักษา, การคุ้มครอง, การปกครอง. (ส.; ป. คุตฺติ).

คุหา

หมายถึง(แบบ) น. ถํ้า, คูหา. (ป., ส.).

โคตรภูญาณ

หมายถึง[โคดตฺระพูยาน] (แบบ) น. ปัญญาที่อยู่ในลำดับอริยมรรค.

จแจ้น

หมายถึง(แบบ) ว. แตกจากหมู่, กระจัดกระจาย, ในคำว่า หนีญญ่ายพายจแจ้น. (จารึกสยาม).

จรรโลง

หมายถึง[จัน-] (แบบ) ก. พยุงไว้ไม่ให้เซหรือไม่ให้ล้มลง, ผดุง, ค้ำชู, เช่น จรรโลงประเทศ, บำรุงรักษาและเชิดชูไว้ไม่ให้เสื่อม เช่น จรรโลงศาสนา.

จรวจ

หมายถึง[จฺรวด] (แบบ) ก. กรวด, หลั่งน้ำ. (เทียบ ข. จฺรวจทึก ว่า กรวดนํ้า).

จรวดจรี

หมายถึง[จฺรวดจะรี] (แบบ) น. ยอดแหลมสูง.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ