ตัวกรองผลการค้นหา
เสียงกระเส่า
หมายถึงน. เสียงสั่นเครือและเบา.
ระริก
หมายถึงก. ไหวถี่ ๆ, สั่นเร็ว ๆ, เช่น ใจสั่นระริก ตัวสั่นระริก; อาการที่หัวเราะกระซิกกระซี้ เช่น หัวเราะระริก.
ท้าว
หมายถึง(กลอน) ว. อาการสั่นรัว ๆ เช่น ความกลัวตัวสั่นอยู่ท้าวท้าว. (สังข์ทอง).
กระเส่า,กระเส่า ๆ
หมายถึงว. สั่นเครือและเบา (ใช้แก่เสียง).
ระด่าว
หมายถึงว. อาการที่ดิ้นสั่นรัวไปทั้งตัว, เร่าร้อน.
ขวัญแขวน
หมายถึงก. ขวัญไปค้างอยู่ที่อื่น หมายความว่า ตกใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ อกสั่น เป็น อกสั่นขวัญแขวน.
จล
หมายถึง[จน] ก. ไหว, สั่น, เช่น จลวิจล. (ป.).
หนาวสะท้าน
หมายถึงว. หนาวสั่นเพราะพิษไข้; รู้สึกเย็นเยือกเข้าหัวใจทำให้รู้สึกครั่นคร้ามหรือหวาดกลัวจนตัวสั่นเป็นต้น.
ตุ่น,ตุ่น,ตุ่น ๆ
หมายถึงว. สีมัว ๆ อย่างสีเทาหม่น ๆ.
กระทิง
หมายถึงน. ชื่อวัวป่าที่ใหญ่ที่สุดชนิด Bos gaurus ในวงศ์ Bovidae ขนลำตัวสีเทาหรือเทาอมดำ ยกเว้นขนบริเวณหน้าผากเป็นสีเทา ครึ่งล่างของขาทั้ง ๔ เป็นขนสีเทาอมเหลือง เนื่องจากเหงื่อที่เป็นน้ำมันที่ขับออกมา.
ตะกั่วตัด
หมายถึงว. สีนกพิราบหรือสีเทาอมฟ้า.
เกราะ
หมายถึง[เกฺราะ] น. เครื่องสัญญาณทำด้วยไม้ ใช้ตีหรือสั่นให้ดัง.