ตัวกรองผลการค้นหา
ทองต้นแขน
หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, พาหุรัด ก็ว่า.
ทองตะโก
หมายถึงน. สีทองที่เกิดจากการใช้รงผสมนํ้ามันยางอาบลงบนแผ่นตะกั่ว ถ้าทาลงบนโลหะจะมีสมบัติจับแน่นและกันสนิมได้, ทองตะกู หรือ ทองตากู ก็เรียก.
ทองทึบ
หมายถึงว. มีพื้นเป็นทองทึบทั้งหมด.
ทองนพคุณเก้าน้ำ
หมายถึงน. ทองนพคุณ.
ทองนอก
หมายถึงน. ทองเค.
ทองเนื้อแท้
หมายถึงน. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์, ทองเนื้อเก้า ทองธรรมชาติ ทองนพคุณ หรือ ทองชมพูนุท ก็เรียก.
ทองพิศ
หมายถึงน. ค่ากำหนดแลกเปลี่ยนของเหรียญทองกระษาปณ์ในสมัยรัชกาลที่ ๔ เท่ากับ ๑ ใน ๒๐ ของชั่ง = ๔ บาท.
ทองภู
หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).
ทองย้อย
หมายถึงน. ชื่อทุเรียนพันธุ์หนึ่ง.
ทองสักโก
หมายถึงน. ทองเหลืองที่ตีแผ่เป็นแผ่นบาง นิยมใช้หุ้มองค์พระเจดีย์ป้องกันการผุกร่อน, พายัพเรียก ทองจังโก.
ทองโหลง
หมายถึงดู ทองหลาง.
ทอด
หมายถึงน. ระยะจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่ง เช่น นอนทอดเดียวตลอดคืน ขึ้นรถ ๒ ทอด, ระยะเดียวหรือหลายระยะต่อเนื่องกัน เช่น มรดกตกทอด ส่งต่อกันเป็นทอด ๆ.