ตัวกรองผลการค้นหา
โต่ง
หมายถึงน. ที่สุดของสิ่งที่เป็นแถวเป็นแนว เช่น ปลายโต่ง ท้ายโต่ง สุดโต่ง; ท่อนไม้ที่ผูกติดอยู่บนแพสุดท้าย สำหรับต๋งกับหลักบนริมฝั่งเพื่อยึดแพไม่ให้น้ำพัดลอยไป.
โต้ง ๆ
หมายถึงว. อย่างชัด ๆ เช่น เห็นโต้ง ๆ.
โตงเตง
หมายถึงน. เครื่องหูกชนิดหนึ่ง มี ๒ อันผูกแขวนลงมาสำหรับสวมกระดานที่ม้วนด้าย; เรียกเสาไม้ขนาดใหญ่ ๒ เสาที่แขวนห้อยอยู่กลางประตูเพนียดให้ช้างเข้าออกว่า เสาโตงเตง, ประตูเข้ามีเสาโตงเตง ๒ ชั้น ส่วนประตูออกมีเสาโตงเตงชั้นเดียว, เรียกประตูเพนียดที่มีเสาโตงเตงว่า ประตูโตงเตง. ว. อาการแห่งสิ่งของที่ห้อยแล้วหย่อนยานแกว่งไปมาได้.
โตมรธร
หมายถึง[โตมะระทอน] (แบบ) น. ผู้ถือหอก; ไฟ. (ป., ส.).
โตเล่นหาง
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
โต้วาที
หมายถึงก. แสดงคารมโดยมีฝ่ายเสนอและฝ่ายค้านในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง.
โต๊ะ
หมายถึงน. บัณฑิต, นักปราชญ์, ผู้รู้คัมภีร์อัลกุรอานซึ่งเป็นพระคัมภีร์ของศาสนาอิสลาม.
โต๊ะกลม
หมายถึงน. ที่ประชุมปรึกษาหารือหรืออภิปราย ซึ่งจัดวางโต๊ะล้อมกันเป็นวงกลม.
โต๊ะโขก
หมายถึงน. แบบการจัดโต๊ะและที่บูชาอย่างจีนแบบหนึ่ง.
โต้ง
หมายถึงว. โตใหญ่ในพวก. น. เรียกไก่อูไก่ตะเภาตัวผู้ขนาดใหญ่ หรือเอี่ยวพญาของไพ่ตองไทย ว่า อ้ายโต้ง.
โตง ๆ เตง ๆ
หมายถึงว. กะโตงกะเตง.
โตนด
หมายถึง[ตะโหฺนด] น. ตาลโตนด. (ดู ตาล).