ตัวกรองผลการค้นหา
มือเปล่า
หมายถึงน. มือที่ไม่ได้ถืออาวุธ เช่น สู้มือเปล่า, มือที่ไม่ได้ถือของติดไปด้วย เช่น มามือเปล่า, ไม่ได้ลงทุน เช่น จับเสือมือเปล่า.
ล่อมือ
หมายถึงว. ชวนให้หยิบฉวยหรือขโมย เช่น ตากผ้าไว้ข้างรั้วล่อมือขโมย.
หยิบมือ
หมายถึงน. ประมาณของเท่า ๒ นิ้วมือหรือ ๓ นิ้วมือหยิบขึ้นครั้งหนึ่ง, หยิบ ก็เรียก.
สองหน้า
หมายถึงน. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปคล้ายเปิงมางแต่ใหญ่กว่า ใช้ตีทั้ง ๒ ข้าง. (สำ) ว. ที่ทำตัวให้ทั้ง ๒ ฝ่ายต่างเข้าใจผิดกัน โดยหวังประโยชน์เพื่อตน เช่น เขาเป็นคนสองหน้า อย่าไว้ใจเขานักนะ.
จับมือ
หมายถึงก. ทักทายตามธรรมเนียมตะวันตกโดยบุคคล ๒ คน ประสานมือขวาของกันและกันแล้วเขย่า, เรียกอาการที่ครูสอนโดยจับมือผู้เริ่มเรียนให้ทำตามในการสอนบางวิชาเช่น ฟ้อนรำ ดนตรี หรืองานฝีมือบางอย่าง เช่น จับมือรำ จับมือตีระนาด, โดยปริยายหมายถึงร่วมมือกัน เช่น ชาวบ้านจับมือกันพัฒนาแหล่งน้ำ.
ปรบมือให้
หมายถึง(สำ) ก. ยกย่อง, สรรเสริญ.
มือล่าง
หมายถึงน. ผู้รับไพ่ที่มือบนทิ้งให้.
ล้นมือ
หมายถึงว. มากเกินกว่าจะทำไหว เช่น มีงานล้นมือ.
เสียมือ
หมายถึงก. สูญเสียมือไป, โดยปริยายใช้ในความดูถูกดูหมิ่น เช่น คนอย่างนี้ ฉันไม่ไหว้ให้เสียมือหรอก.
ง่ามมือ
หมายถึงน. ช่วงโค้งระหว่างนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้.
พนมมือ
หมายถึงก. กระพุ่มมือ, ประนมมือ ก็ว่า.
มีมือมีเท้า
หมายถึงก. มีผู้คอยช่วยเหลือเปรียบเสมือนมือและเท้า.