ตัวกรองผลการค้นหา
สมุหเทศาภิบาล
หมายถึงน. ผู้สำเร็จราชการมณฑลสมัยโบราณ.
สัตวบาล
หมายถึงน. การเลี้ยงและดูแลสัตว์; ผู้เลี้ยงและดูแลสัตว์.
หนักหัวกบาล
หมายถึง(ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ฉันจะไปที่ไหน ก็ไม่เห็นจะหนักหัวกบาลใคร, หนักกบาล หนักกบาลหัว หนักกะลาหัว หรือ หนักหัว ก็ว่า.
อนุบาล
หมายถึงก. ตามเลี้ยงดู, ตามระวังรักษา. ว. ที่คอยตามเลี้ยงดู, ที่คอยตามระวังรักษา, เรียกโรงเรียนที่สอนเด็กที่มีอายุระหว่าง ๓ ขวบครึ่ง ถึง ๗ ขวบ ว่า โรงเรียนอนุบาล, เรียกครูที่สอนโรงเรียนอนุบาลว่า ครูอนุบาล, เรียกนักเรียนโรงเรียนอนุบาลว่า นักเรียนอนุบาล; (กฎ) เรียกผู้ที่ศาลมีคำสั่งแต่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดูแลคนไร้ความสามารถว่า ผู้อนุบาล. (ป., ส. อนุปาล).
กฎมนเทียรบาล
หมายถึง(กฎ) น. ข้อบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับพระราชฐาน พระราชวงศ์ และระเบียบการปกครองในราชสำนัก, โบราณใช้ว่า กฎมณเฑียรบาล หรือ กฎมณเทียรบาล ก็มี.
นอกบาลี
หมายถึงก. พูดหรือทำนอกแบบฉบับ.
บริบาล
หมายถึง[บอริบาน] ก. ดูแลรักษา, ดูแลเลี้ยงดู, เช่น บริบาลทารก. น. ผู้รักษา, ผู้ดูแล, ผู้เลี้ยงดู. (ป., ส. ปริปาล).
เลื่อยยมบาล
หมายถึงน. เลื่อยตะขาบ.
อภิบาล
หมายถึงก. บำรุงรักษา, ปกครอง. (ป., ส. อภิปาล).
กฎมณเทียรบาล
หมายถึง(โบ) น. กฎมนเทียรบาล.
ภูบาล
หมายถึงพระเจ้าแผ่นดิน. (ส.)
ขุนบาล
หมายถึง(โบ) น. นายอากรหวย ก ข.