ตัวกรองผลการค้นหา
งูกินหาง
หมายถึงน. การเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง สมมุติฝ่ายหนึ่งเป็นแม่งู มีลูกงูเกาะหลังเป็นแถว อีกฝ่ายเป็นพ่องู คอยไล่จับลูกงูตัวที่อยู่ท้ายแถวเอามาเป็นพวกทีละตัว ๆ.
จัด
หมายถึงก. ตกแต่ง เช่น จัดบ้าน, ทำให้เรียบ, วางระเบียบ, เรียงตามลำดับ, เช่น จัดแถว จัดหนังสือ; นับ เช่น จัดว่าเป็นความดี.
กระเดื่อง
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของครกกระเดื่อง เป็นไม้ท่อนยาว ปลายด้านหัวมีสากสำหรับตำข้าวที่อยู่ในครก เมื่อเหยียบปลายข้างหางแล้วถีบลงหลุม หัวจะกระดกขึ้น เมื่อปล่อยเท้าหัวก็จะกระแทกลง; เรียกเครื่องจักรนาฬิกาชิ้นหนึ่ง มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นว่า กระเดื่อง.
ก้ม
หมายถึงก. ทำให้ตํ่าลงโดยอาการน้อม (ใช้เฉพาะ หัว หน้า และหลัง) เช่น ก้มหัว ก้มหน้า ก้มหลัง.
ศิร,ศิร-,ศิระ
หมายถึง[สิระ-] น. หัว, ยอด, ด้านหน้า. (ส. ศิรสฺ; ป. สิร).
อุตมางค์
หมายถึง[อุดตะมาง] น. ส่วนสูงสุดของร่างกาย คือ หัว. (ส. อุตฺตมางฺค).
ขว้างกา
หมายถึงน. เรียกไม้ชนิดหนึ่งที่เสี้ยมหัวท้ายให้แหลมใช้เป็นอาวุธ.
เจ้าหัว,เจ้าหัวกู
หมายถึง(โบ) น. ผู้เป็นเจ้าเหนือหัว (ใช้เรียกพระสงฆ์).
ท้องอัสดงคต
หมายถึงน. รูปบัวประกอบฐานผนังโบสถ์ หัวท้ายงอนขึ้น.
ปวด
หมายถึงก. รู้สึกเจ็บต่อเนื่องอยู่ในร่างกาย เช่น ปวดหัว ปวดท้องเยี่ยว ปวดฟัน.
วรงค์
หมายถึง[วะรง] น. “ส่วนสำคัญของร่างกาย” คือ หัว. (ส. วร + องฺค).
หงุบ,หงุบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่ฟุบหัวลงเมื่อเวลาง่วงนอน เช่น เขานั่งโงกหงุบ.