ตัวกรองผลการค้นหา
แตะ
หมายถึงน. เรียกรั้วหรือฝาเรือนที่ใช้ไม้รวกหรือไม้ไผ่ผ่าซีกขัดกันว่า รั้วขัดแตะ ฝาขัดแตะ. ว. เรียกเกือกหรือรองเท้าไม่หุ้มส้นชนิดหนึ่งว่า เกือกแตะ รองเท้าแตะ. ก. ถูกต้องแต่เบา ๆ หรือเพียงนิดหน่อย.
ประมัตตะ
หมายถึงว. เลินเล่อ, มัวเมา, ประมาท, มักง่าย, เหลวไหล, เพิกเฉย, ทอดทิ้ง. (ส. ปฺรมตฺต; ป. ปมตฺต).
ปริต,ปริต-,ปริตตะ
หมายถึง[ปะริด, ปะริดตะ-] ว. น้อย. (ป. ปริตฺต; ส. ปรีตฺต).
ปลาตะเพียน
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์โรหิณี มี ๗ ดวง, ดาวพราหมี หรือ ดาวคางหมู ก็เรียก; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์เรวดี มี ๑๖ ดวง, ดาวนาง ก็เรียก; เครื่องแขวนเหนือเปลให้เด็กดูทำด้วยใบตาลเป็นต้น.
ปากตะขาบ
หมายถึงน. รูปเป็นง่ามอย่างเขี้ยวตะขาบ; ชื่อกบไสไม้มีคมเป็นง่ามสำหรับไสไม้ให้เป็นลวดลาย, ปากจะขาบ ก็เรียก.
ปุตตะ
หมายถึง(แบบ) น. บุตร. (ป.; ส. ปุตฺร).
เป็นตุเป็นตะ
หมายถึงว. อาการที่เล่าเป็นจริงเป็นจังเหมือนกับรู้เห็นมาด้วยตนเอง เช่น พูดเป็นตุเป็นตะ.
ผิตะ, ผีตะ
หมายถึงว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย, กว้างขวาง. (ป.).
ภีตะ
หมายถึงก. กลัว. (ป., ส.).
มต,มต-,มตะ
หมายถึง[มะตะ-] ก. ตายแล้ว. (ป.; ส. มฺฤต).
มิจฉากัมมันตะ
หมายถึงน. “การงานอันผิด” คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).
มุตะ
หมายถึง[มุ-ตะ] ก. รู้แล้ว. (ป.).