ตัวกรองผลการค้นหา
ลูกเล่น
หมายถึง(ปาก) น. เล่ห์เหลี่ยม, ชั้นเชิง, กลเม็ด.
ลูกไล่
หมายถึงน. ปลากัดหรือปลาเข็มที่ใช้สำหรับให้ปลาที่เลี้ยงไว้ไล่เพื่อซ้อมกำลัง, โดยปริยายหมายถึงคนที่ยอมเป็นรองเขาเสมอ.
ลูกศร
หมายถึงน. เครื่องหมายที่ใช้ชี้บอกทางเป็นต้น มีลักษณะคล้ายส่วนปลายของลูกศร รูปดังนี้ ; ลูกธนู, ลักษณนามว่า ดอก.
ลูกสะกด
หมายถึงน. ลูกประคำที่เป็นลูกคั่น.
ลูกสังกะสี
หมายถึงน. ชื่อปลากัดพันทางที่เกิดจากการผสมพันธุ์ระหว่างปลาลูกหม้อกับปลาลูกป่าซึ่งเป็นชนิด Betta splendens เช่นเดียวกัน.
ลูกสุดท้อง
หมายถึงน. ลูกคนสุดท้ายของพ่อแม่.
ลูกหนู
หมายถึงน. ดอกไม้ไฟที่จุดให้แล่นไปตามสายลวด.
ลูกหม่อ
หมายถึงน. ลูกควายตัวเล็ก ๆ เรียกตามเสียงที่มันร้อง, ลูกกะแอ หรือ ลูกแหง่ ก็เรียก.
ลูกหาบ
หมายถึงน. ลูกจ้างสำหรับหาบหามสัมภาระเดินทางในที่ทุรกันดาร.
ลูกหีบ
หมายถึงน. เครื่องหีบอ้อยรูปกลมเป็นเฟืองอย่างเครื่องจักร; สิ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายหีบใช้สำหรับรองก้าวขึ้นก้าวลงอย่างขั้นบันได.
ลูกแหง่
หมายถึงน. ลูกควายตัวเล็ก ๆ เรียกตามเสียงที่มันร้อง, ลูกหม่อ หรือ ลูกกะแอ ก็ว่า; เด็กตัวเล็ก ๆ; (ปาก) เหรียญกระษาปณ์อันเล็ก ๆ; โดยปริยายหมายถึงคนที่โตแล้วแต่ยังติดพ่อติดแม่เป็นต้น หรือยังทำอ้อนเหมือนเด็กเล็ก ๆ.
ลูกอิจฉา
หมายถึงน. ลูกที่เกิดหลังจากพ่อแม่ได้ขอลูกของคนอื่นมาเลี้ยงเป็นลูก.