ตัวกรองผลการค้นหา
กระเดาะปาก
หมายถึงก. ทำให้เกิดเสียงดังด้วยการใช้ลิ้นดันเพดานเป็นต้นแล้วสลัดลง.
กัปบาสิก,กัปปาสิก
หมายถึง(แบบ) ว. อันทอด้วยฝ้าย. (ดู กรรบาสิก).
กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง
หมายถึง(สำ) ก. รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทำเป็นไม่รู้.
เคยปาก
หมายถึงก. พูดอย่างนั้นเสมอ ๆ, พูดจนเป็นนิสัย.
จตุปาริสุทธิศีล
หมายถึง[จะตุปาริสุดทิสีน] น. ศีลคือความบริสุทธิ์ หรือ ศีลคือเครื่องให้บริสุทธิ์ ๔ ประการ คือ ๑. สำรวมในพระปาติโมกข์ (ปาติโมกฺขสํวร) ๒. สำรวมตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ (อินฺทฺริยสํวร) ๓. เลี้ยงชีพโดยทางชอบ (อาชีวปาริสุทฺธิ) ๔. บริโภคปัจจัยด้วยการพิจารณา (ปจฺจยสนฺนิสฺสิต). (ป.).
จักรปาณิ,จักรปาณี
หมายถึงน. ผู้มีจักรในมือ คือ พระวิษณุ หรือ พระนารายณ์. (ส.; ป. จกฺกปาณิ, จกฺกปาณี).
จางปาง
หมายถึง(ปาก) ว. สว่างจ้า, สว่างโล่ง; อีสานว่า จ่างป่าง.
จำปาขอม
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นลั่นทม. (ดู ลั่นทม).
จุตูปปาตญาณ
หมายถึง[-ตูปะปาตะยาน] (แบบ) น. ความรู้ในจุติและเกิดของสัตว์ทั้งหลาย, ทิพยจักษุญาณ ก็เรียก. (ป.; ส. จฺยุตฺยุตฺปาตชฺาน).
ตกปากตกคำ
หมายถึงก. ตกลง, รับรอง, ตกปากลงคำ ก็ว่า.
ตะเหลาะเปาะ
หมายถึงว. กลมน่าดู, กะเหลาะเปาะ ก็ว่า.
ถูปารหบุคคล
หมายถึง[-ระหะ-] น. บุคคลที่ควรนำกระดูกบรรจุสถูปไว้บูชา ได้แก่พระพุทธเจ้าเป็นต้น. (ป.).