ผลการค้นหา

มักจะ* *มักจะ *มักจะ*
คำไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 1,436 รายการ

เพรียง

หมายถึง[เพฺรียง] น. ส่วนร่างกายที่นูนอยู่หลังหู, มักใช้ว่า เพรียงหู; เรียกผิวหนังที่ขรุขระอย่างหน้าออกฝีว่ามีลักษณะเป็นเพรียง. ว. พร้อม, มักใช้คู่กันว่า พร้อมเพรียง.
 พจนานุกรมไทย

เชื้อ

หมายถึงก. เชิญ เช่น สาวใช้เชื้อชูไป. (ม. คำหลวง ทศพร), มักใช้เข้าคู่กับคำ เชิญ เป็น เชื้อเชิญ; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่งที่มักใช้เนื่องในการอธิษฐาน.
 พจนานุกรมไทย

ลัย,ลัย-

หมายถึง[ไล, ไลยะ-] น. จังหวะ (ใช้แก่ดนตรี); ที่อาศัย โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น อาลัย; การหายไป โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น วิลัย บรรลัย. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

จารี

หมายถึงน. ผู้ประพฤติ, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ธรรมจารี สัมมาจารี. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

ชอก

หมายถึงก. ชํ้า, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ ชํ้า เป็น ชอกชํ้า หรือ ชํ้าชอก.
 พจนานุกรมไทย

ดูตาม้าตาเรือ

หมายถึง(สำ) ก. พิจารณาให้รอบคอบ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ไม่ดูตาม้าตาเรือ.
 พจนานุกรมไทย

ตั้งแต่

หมายถึงบ. นับจากเวลาหนึ่งหรือสถานที่หนึ่งเป็นต้นไป (มักใช้เข้าคู่กับคำ จนถึง หรือ จนกระทั่ง).
 พจนานุกรมไทย

พี

หมายถึงว. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี. น. มัน.
 พจนานุกรมไทย

มฆวัน,มัฆวา,มัฆวาน

หมายถึง[มะคะ-, มักคะ-] น. พระอินทร์. (ส. มฆวนฺ; ป. มฆวา).
 พจนานุกรมไทย

มักใหญ่

หมายถึงก. ใฝ่สูง อยากเป็นใหญ่เป็นโต, มักใช้เข้าคู่กับคำ ใฝ่สูง เป็น มักใหญ่ใฝ่สูง.
 พจนานุกรมไทย

ร้องห่ม

หมายถึงก. ร้องรํ่าไรอย่างน้อยอกน้อยใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ร้องไห้ เป็น ร้องห่มร้องไห้ หรือ ร้องไห้ร้องห่ม.
 พจนานุกรมไทย

เหง่ง

หมายถึง[เหฺง่ง] ว. มีเสียงอย่างเสียงระฆังดัง, มักใช้ว่า หง่างเหง่ง หรือ เหง่งหง่าง.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด