ตัวกรองผลการค้นหา
โอ
หมายถึงน. ภาชนะเครื่องเขินอย่างหนึ่งสำหรับใส่ของ รูปคล้ายขัน มีขนาดต่าง ๆ, ต่อมาได้อนุโลมเรียกขันเคลือบทรงสูงว่า ขันโอ.
ไอ
หมายถึงก. อาการที่ลมพุ่งขึ้นมาจากปอดโดยแรง เพื่อขับสิ่งที่อาจเป็นอันตรายออกมา ทำให้เกิดเสียงพิเศษจากลำคอ.
ฮื้อ
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความรำคาญหรือไม่พอใจ.
โฮกอือ
หมายถึงน. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง ใช้ปลาแห้งหรือหัวปลาแห้งเป็นต้นต้มกับหัวหอม ส้มมะขามหรือใบมะขามอ่อน แล้วเติมเกลือให้ออกรสเปรี้ยวเค็ม, ต้มโคล้ง ก็เรียก.
หน้าหงิกหน้างอ
หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจ เป็นต้น.
กร้อ
หมายถึงน. เครื่องสานยาชัน รูปคล้ายปุ้งกี๋ แต่เล็กกว่า ใช้วิดนํ้าเรือ เช่น ส่วนตัวมึงคือกร้อ แต่งไว้วิดเรือ. (โคลงกวี), สามัญเรียกว่า ตะกร้อ. (เทียบ ข. กฺรฬ ว่า ไห).
กระเห่อ
หมายถึงก. เห่อ เช่น คนห่ามกระเห่อทำ อวดรู้. (พระนลคำหลวง อารัมภกถา).
กล้อ
หมายถึง[กฺล้อ] น. เรือโกลน. ว. กลม. ก. ทำให้กลม; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) โคลง เช่น เรือกล้อ ว่า เรือโคลง.
กล้องตาเรือ
หมายถึงน. กล้องปริทรรศน์.
กลางใจมือ
หมายถึงน. อุ้งมือ
กอ
หมายถึงดู หนอนกอ.
ก่อ
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Fagaceae บางชนิดผลมีเนื้อในกินได้ รสมัน, ปักษ์ใต้เรียก กอ.