ตัวกรองผลการค้นหา
ไข้ป่า
หมายถึงน. ไข้ที่รับจากป่าหรือดงดิบ เกิดเพราะถูกอายพิษดิน พิษแร่ หรือว่านยา หรือเชื้อไข้มาลาเรีย. (อ. jungle fever).
ไข้เลือดออก
หมายถึงน. ไข้ที่เกิดเพราะถูกยุงลายที่มีเชื้อไข้เลือดออกกัด มักเกิดแก่เด็ก มีอาการเลือดออกใต้ผิวหนังเป็นจํ้า ๆ. (อ. haemorrhagic fever).
ไข้เหลือง
หมายถึงน. โรคติดต่อร้ายแรงชนิดหนึ่ง เกิดจากเชื้อไวรัส มียุงเป็นพาหะ ผู้ป่วยมักมีอาการเวียนศีรษะ คลื่นเหียน อาเจียน ปวดศีรษะ และปวดหลัง ไข้ขึ้นสูงอย่างรวดเร็ว ชีพจรเต้นช้าลง ผิวและตาเหลือง อาจมีอันตรายถึงแก่ชีวิตภายใน ๖-๗ วัน. (อ. yellow fever).
ไข้
หมายถึงน. ความเจ็บป่วย เช่น ไข้จับสั่น ไข้ทรพิษ ไข้หวัด ไข้หวัดใหญ่; อาการที่มีอุณหภูมิของร่างกายผิดจากระดับปรกติเนื่องจากความเจ็บป่วย. (อ. fever, pyrexia, pyrexy).
ไข้แดด
หมายถึงน. ไข้ที่ขึ้นเร็วและสูงเพราะถูกแดดจัด อาจมีอาการปวดศีรษะ เวียนศีรษะ ชัก และต่อไปอาจสลบโดยไม่มีเหตุอื่นร่วม. (อ. solar fever, sunstroke).
ไข้ทับระดู
หมายถึงน. ไข้ขณะที่กำลังมีระดูหรือระดูเพิ่งหยุด.
ไข้กาฬ
หมายถึงดู ไข้ผื่น.
ไข้กำเดา
หมายถึง(โบ) น. ไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัด.
ไข้พิษ
หมายถึงน. ไข้ที่มีพิษกล้าทำให้เชื่อมซึมไปไม่มีเวลาสร่าง.
ไข้มาลาเรีย
หมายถึงดู ไข้จับสั่น.