ตัวกรองผลการค้นหา
พาฬมฤค
หมายถึงน. สัตว์ร้าย, สัตว์ที่กินสัตว์อื่นเป็นอาหาร. (ป. พาฬมิค; ส. วฺยาลมฺฤค).
การเวก
หมายถึง[การะ-] น. ชื่อนกในเรื่องปรัมปรา เชื่อกันว่ามีอยู่ในป่าหิมพานต์ บินสูงเหนือเมฆ ร้องเพราะ สัตว์ทั้งหลายได้ยินก็หยุดชะงักไป.
ล่อ
หมายถึงน. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง.
กัมบน
หมายถึง[กำบน] (แบบ) ก. หวั่นไหว, กำบน ก็ว่า. (ป. กมฺปน). (ม. คำหลวง กุมาร, หิมพานต์).
สัตวแพทย์
หมายถึงน. หมอรักษาสัตว์.
พ่อพันธุ์
หมายถึงน. สัตว์ตัวผู้ที่ใช้ผสมพันธุ์.
มังส,มังส-,มังสะ,มางสะ
หมายถึงน. เนื้อของคนและสัตว์. (ป.).
ชีวโลก
หมายถึงน. โลกของสัตว์เป็น, ตรงข้ามกับ โลกผี; เหล่าสัตว์, มนุษยชาติ. (ส.).
ติดสัด
หมายถึงก. อาการสืบพันธุ์ของสัตว์ที่เป็นไปตามฤดูกาล.
พกุระ
หมายถึง(แบบ) น. เขาสัตว์สำหรับเป่า. (ส.).
วาฬมิค
หมายถึงน. พาฬมฤค, สัตว์ร้าย. (ป.).
จตุบท
หมายถึงน. สัตว์สี่เท้า. (ป.).