ตัวกรองผลการค้นหา
บาทมุทรา
หมายถึง[บาดทะมุดทฺรา] น. รอยเท้า. (ส.).
บาทสกุณี
หมายถึง[บาดสะกุนี] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
บาทบงกช
หมายถึง[บาดทะบงกด, บาดบงกด] น. บัวบาท, บัวรองเท้า, หมายความว่า เท้าพระพุทธเจ้าหรือพระเจ้าแผ่นดิน. (ป., ส. ปาทปงฺกช).
บานบาตร
หมายถึง[บานนะบาด] น. ภาชนะใส่นํ้า, ถ้วย. (ส.).
บาทนิเกต
หมายถึง[บาดทะนิเกด] น. ที่รองเท้า, ม้ารองเท้า. (ส.).
ยุคลบาท
หมายถึง[ยุคนละบาด] น. เท้าทั้งคู่. (ป., ส.).
อุบาท,อุปบาท
หมายถึง[อุบาด, อุบบาด] น. การบังเกิด, กำเนิด, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น พุทธุบาท (พุทธ + อุบาท), พุทธุปบาท (พุทธ + อุปบาท). (ป. อุปฺปาท; ส. อุตฺปาท).
ริบราชบาตร
หมายถึง[-ราดชะบาด] ก. รวบเอาทรัพย์สินของคนที่ต้องพระราชอาญาเข้าเป็นของหลวง.
อัตวินิบาตกรรม
หมายถึง[อัดตะวินิบาดตะกำ] น. การฆ่าตัวตาย.
บาทมูล
หมายถึง[บาดทะมูน] น. ที่ใกล้เท้า, แทบฝ่าเท้า. (ป.).
คม
หมายถึงน. ส่วนบางมากจนสามารถบาดได้ เช่น คมมีด คมดาบ คมหญ้า. ว. ไม่ทื่อ เช่น มีดคม, บาดได้ เช่น ป่านคม; เฉียบแหลม เช่น ปัญญาคม; ชัดเจน เช่น ภาพคม เส้นคม, โดยปริยายใช้สำหรับตาและปากซึ่งมีลักษณะอย่างของที่คมอาจบาดหรือแทงใจได้.
บาทมูลิกากร
หมายถึง[บาดทะมูลิกากอน] น. หมู่คนที่อยู่แทบบาทมูล คือ ข้าราชการในพระองค์. (ป.).